Een dapper verhaal

Voordat ik mijn workshop Ogen en bekken ging geven had ik een afspraak met Marjan. Zij vroeg me om een privéconsult. Ze zat met veel twijfels en onzekerheden. Toen ik haar verhaal hoorde, kon ik alleen maar diepe bewondering en respect voelen voor haar moed. “Ik ben nu inmiddels een klein jaar heel intensief bezig met het ontspannen van mijn ogen. Met behulp van jouw methode.  Het is een mooie en intense tocht maar ook pittig. Ik heb een behoorlijke oogafwijking, ruim -10. Doe alles zoveel mogelijk zonder bril en pas jouw adviezen toe. De ene dag gaat het beter dan de andere. Volhouden is mijn enige optie nu ik al zo ver in het hele proces gevorderd ben, maar het is ook een zware en soms eenzame tocht die ik ga,” schreef zij mij.

Heeft het wel zin wat ik doe?

eendapperverhaalMarjan vertelde me over een gesprek die ze met een opticien had gehad. Volgens hem accepteert zij haar wazige zicht, maar kan ze niets doen aan de oogbol die veel te lang is. Dat is een fysisch gegeven, daar kun je verder niets aan doen. Die opmerking maakte haar aan het twijfelen. “Is het dan alleen maar mijn wazige zicht accepteren. Heeft het wel zin wat ik doe”. Ik vroeg haar of ze zelf veranderingen merkte in haar zicht. Ondanks het ontbreken van het scherpe zicht waren er wel degelijk veranderingen. Ze merkte dat haar blikveld veel ruimer is, ze veel meer kleur en diepte ziet en het zonder bril vele malen rustiger voelt voor haar ogen.

Schaamte voorbij

“Daarnaast ben ik mijn schaamte voorbij”, vertelde ze me. “Ik vraag nu gewoon hulp aan mensen als ik iets niet kan zien. Vroeger zou ik dat niet gedurfd hebben. Ik raakte dan bijna in paniek bij het idee om toe te geven dat ik iets niet zag. Mensen hadden niet door hoe slecht mijn ogen waren, ook met bril op. Nu kan het me niet meer schelen en zeg ik het gewoon. Het maakt me niet meer uit en ik merk dat als mensen het weten, ze al vanzelf aangeven om me te helpen bij het zien. Ze vertellen me dan bijvoorbeeld als er een stoeprand aankomt”.

Ik voel diepe bewondering en nederigheid

slechteogenMarjan twijfelt of ze het wel goed doet allemaal en ik vertel haar dat ik het enorm knap vind hoe ze bezig is. Het vraagt veel durf en moed om met haar ogen de bril af te zetten en de waas die er is te accepteren. Het raakt haar als ik haar dapper noem en het raakt mij ook. Ik voel diepe bewondering en een nederigheid naar deze vrouw die op haar manier zo knap bezig is. Ze is recent verhuisd naar een nieuwe stad. “Ik ben de stad gaan ontdekken zonder bril op de fiets. Het valt me op hoe anders ik zie en hoeveel meer ik geniet van wat ik zie. Ik kijk nu heel bewust naar de vormen van de gebouwen. Vroeger zou ik het niet gezien hebben. Ik geniet nu van het zien. De straatnaam bordjes kan ik niet lezen, thuis kijk ik dan op de kaart na waar ik allemaal ben geweest. Echt leuk om de stad zo te leren kennen”.

Palmeren heeft mij de verhuizing door geholpen

wazigzichtEen verhuizing is een vermoeiende en stressvolle gebeurtenis. Marjan vertelt dat ze verbaasd is dat ze zo gemakkelijk door de verhuizing is gegaan, gecombineerd ook met een nieuwe baan. “Dat komt echt door het palmeren, dat heeft mij de verhuizing door geholpen. Ik geef mij zelf iedere dag een aantal momenten de rust door mijn ogen met mijn handen af te sluiten. Ik merk het verschil met de vorige keer dat ik verhuisde. Ik was toen echt heel moe door de verhuizing. Nu valt me dat reuze mee, terwijl ik ook met een nieuwe baan ben begonnen.”. Samen zitten we op een terrasje en genieten van de zon. Marjan vertelt dat ze veel meer van de zon geniet nu ze met haar ogen bezig is.

Blij en opgelucht

Ik vraag Marjan later of ik haar verhaal mag delen. Zij schrijft “Ik vond het vrijdag ook een heel bijzondere dag. Ik voel me echt gesterkt in mijn ondernemingen, voel me blij en opgelucht en ook het idee weer meer zicht gekregen te hebben. Ik ben heel trots op wat ik doe, op hoe ik het volhoud en het in alles in mijn leven integreer. Ik vind het dan ook best stoer als dat met anderen gedeeld wordt.” Veel mensen zeggen vaak: het lijkt alsof ik meer zie/ ik heb het idee dat ik meer zie. Herkenbaar, dat zei ik zelf vroeger ook. Het lijkt wel alsof ik meer kleur zie. Ik zou Marjan en alle anderen willen meegeven: Het zijn jouw ogen die het zien, dus als je het idee hebt dat je meer zicht hebt gekregen, dan is dit ook zo. Geloof je eigen ogen!

Geen eenzaam, maar een gedeeld proces

eenzaamprocesOf je nu plus 3 of -10 hebt, iedereen ervaart zijn eigen struikelblokken en moeilijke momenten. Ieder volgt zijn eigen dappere pad. Wat zijn jouw onzekerheden in het zien zonder bril. Ik zou het leuk vinden als je hieronder een reactie wilt plaatsen, zodat het geen eenzaam proces maar een gedeeld proces mag worden.

Zeven tips om goed te gaan zien

Download mijn gratis e-book 7 tips om goed te gaan zien en leer ik je de stappen die je direct kunt gaan zetten. Om op een natuurlijke wijze goed te gaan zien met je eigen ogen.

Klik hier om het e-book te downloaden

 

Over de schrijver
Karin heeft zich gespecialiseerd in de gezondheid van de ogen en innerlijke heling. Zij gebruikt de ogen als spiegel en ingang op het pad van innerlijke heling, daarvan ga je direct beter zien, zonder brillen, lenzen of laseren. Ze heeft zelf 30 jaar een bril gedragen. Door hem af te gaan doen kwam zij op het VolZicht pad en heeft ze geleerd, ervaren en doorgegeven wat ogen nodig hebben om moeiteloos te leren zien. Sinds 2010 heeft zij meer dan 3000 mensen geholpen naar gezonde ogen en beter zicht zonder bril of lenzen. Laat je op deze website inspireren wat jouw ogen nodig hebben om gezond te worden en goed te gaan zien en laat je verrassen door jouw eigen helingsproces.
Maud de Beer
Door

Maud de Beer

op 26 Mar 2015

Hallo allemaal, Vandaag heb ik mijn besluit genomen om aan de slag te gaan met de cursus na een mooie workshop "Ogen en Bekken " van Karin. Ik vind het heel spannend. Ben 53 jaar geleden geboren met een zogenaamd lui linkeroog en inmiddels al wat troubles gehad aan mijn rechteroog. Op dit ogenblik draag ik lenzen -11,75 en gebruik een leesbril +2,50. Daarnaast soms een loup, groot of klein. Ik heb veel respect en bewondering voor de mensen die al bezig zijn en hun ervaringen delen, dat geeft mij meteen al heel veel moed om er aan te beginnen. Ik houd jullie graag op de hoogte!

Karin Hogenboom
Door

Karin Hogenboom

op 26 Mar 2015

Hoi Maud, Ik wens je veel succes en lees graag terug hoe het je vergaat.

Marjan
Door

Marjan

op 19 Mar 2015

Met veel plezier heb ik de afgelopen dagen deze Blog en alle reacties gelezen. Wat is het bijzonder om je eigen verhaal zo beschreven te zien, ben er best trots op! En wat is het bijzonder al die mooie reacties die gegeven zijn. Het lezen van de herkenning, de waardering, de worsteling en de moed van anderen die ook bezig zijn in dit proces. Dat is echt steunend en motiverend!!! Dank jullie wel

Jacqueline Mitschke
Door

Jacqueline Mitschke

op 18 Mar 2015

Hallo Karin. Ik heb enige tijd geleden een workshop bij jouw gevolgd,samen met mijn zus. Sinds enige tijd merk ik dat mijn ogen rasant achteruit gaan. Nu ben ik 16 Mrt bij de oogarts geweest. Het blijkt dat ik (grijze) staar heb en geopereerd moet worden. Ik twijfel om het te laten doen. Overigens ik ben 70 jaar vanf mijn 17e een bril ,maar bijna nooit opgezet.Het linker oog ziet nog 40% het rechter 50% Heb het een half jaar uitgesteld. groet Jacqueline

Karin Hogenboom
Door

Karin Hogenboom

op 18 Mar 2015

Hoi Jacqueline, Hieronder plaats ik een link, daar vind je artikelen die gaan over staar. Ook heeft staar te maken met voedingstekort in de ogen, daaronder ook een link. Ik kan je aanraden om het komende half jaar echt serieus met je ogen aan de gang te gaan. Een operatie haalt de oorzaak van de staar niet weg. Wellicht is het een optie voor je om mijn digitale cursus te volgen. https://volzicht.nl/oogklachten/staar/ https://volzicht.nl/De-VolZichtmethode/voeding-2/ http://natuurlijkzien.volzicht.nl/ Veel succes!

Karin Hogenboom
Door

Karin Hogenboom

op 18 Mar 2015

Ik ben diep onder de indruk van al deze dappere verhalen, dank jullie wel voor het delen. Echt mooi om te lezen.

Joke de Ridder
Door

Joke de Ridder

op 17 Mar 2015

Wat fijn om te lezen, heel inspirerend. Ik heb ook heel sterke glazen maar ik vind het heerlijk om mijn bril af te zetten. Het is jammer dat die bril toch vaak op moet, dat ligt aan onze maatschappij en ook aan mezelf, ik wil dingen kunnen zien en doen. Daarom neem ik bv niet genoeg tijd om te palmeren. Zonder bril ervaar ik ontspanning in mijn ogen en een gevoel van: dit zie ik echt, zelf! En als de zon dan schijnt zie ik soms best even scherp, en kan ik soms zelfs een straatnaambord lezen. Ik zou het heel leuk vinden om meer verhalen te horen van mensen met een grote sterkte.

Hans Jurriaans
Door

Hans Jurriaans

op 17 Mar 2015

Fantastisch dat er mensen zijn die dit durven, van -10 op weg naar volzicht! Daar is zeker moed voor nodig. Zelf hoef ik slechts van -3 te komen en hoewel ik er veel vertrouwen in heb (zeker na de aanschaf van de mp3's) is het af en toe ook behoorlijk frustrerend. Ook leuk om te lezen dat anderen ook zo genieten van het palmeren en zonlicht heerlijk vinden.

marianne
Door

marianne

op 17 Mar 2015

jeetje Marjan wat moedig van je om door te zetten,Ik heb -4,25 en -2.50 afwijking en beginnende staar en ik draag normaal alleen een bril bij autorijden,Ik wist niet eens dat ik slechtere ogen had gekregen totdat ik 1 jaar geleden voor verlenging van mijn rijbewijs gekeurd moest worden,Nou op het nippertje kreeg ik voor 2 jaar een verlenging.Nou moet ik weer gekeurd worden voor verlenging in februari 2016 ,Ik droeg al een half jaar een rasterbril voor t.v. enzo en ik heb een oude en zwakkere bril opgezocht voor het autorijden,Ik ben nou sinds 2 maanden serieus bezig met de oefeningen in de hoop mijn ogen net goed genoeg te krijgen dat ik mijn rijbewijs nog kan houden.Ik ben ontzettend onzeker erover en dat helpt natuurlijk niet echt.Daarom bewonder ik Marjan dat ze met haar afwijking zo moedig voorwaarts gaat.Het is goed te horen van anderen om zelf de moed er in te houden.Want ergens weet ik het zeker dat de andere manier van zien en oefeningen mijn ogen vooruit helpen.Dank je wel voor je vertrouwen en moed groet van mij Marianne

Anny en Henny Jacobsen
Door

Anny en Henny Jacobsen

op 17 Mar 2015

Waauuuwwww! Klasse, dat je zo doorzet. Aan je zelf werken is het allerbeste en mooiste wat je kunt doen. Alleen het doorzetten en het terug vallen mag je op de koop toenemen. Al van -10 naar -7 gegaan, gewoon fantastisch. Ik wens je dan ook heel veel zelfvertrouwen en kracht toe de komende tijd. en ga zo door dan kom je er zeker. Liefs, Anny

Anne
Door

Anne

op 17 Mar 2015

Hallo Anny, Super bedankt voor je steun en bemoedigende woorden! Dat doet me heel erg goed en ik zal zeker doorzetten. Bedankt! Liefs, Anne

Anne
Door

Anne

op 17 Mar 2015

Het is inderdaad een eenzaam proces, daarom bezoek ik deze site ook regelmatig, om te weten dat ik toch echt niet de enige ben die hiermee bezig is. Ik kom van -10 en -10.75 lenzen en draag nu lenzen van -7.25. Ook ik heb net een verhuizing naar een ander deel van het land achter de rug. Zeer vermoeiend. Vlak voor de verhuizing heb ik toch weer even oude net iets sterkere lenzen ingedaan, zodat ik kon zien wat ik in de dozen stopte. En toen ik dus deze lenzen indeed, zag ik toch alles scherp!! Voor mij hét bewijs dat de Batesmethode werkt! Vorige week weer de lenzen van -7.25 gepakt. En ja, ik ervaar weer de frustraties van het niet goed kunnen zien. Het maakt me erg onzeker, met name in de supermarkt. Sta ik met mijn neus boven op de kaas om de etiketten te kunnen lezen, en herken ik geen mensen op afstand ... Mijn aanpak is om stapje voor stapje in sterkte terug te gaan. Als ik in een keer mijn lenzen uit doe en laat, dan kan ik niet meer functioneren, en is het voor mij onverantwoord om mij in het verkeer te begeven. Zo gaat het goed en zal ik er ook komen. Iemand heeft eens gezegd dat ik in sprookjes geloofde. Nou, ik kan je vertellen, het is een verdraaid mooi sprookje!

Gerdi
Door

Gerdi

op 17 Mar 2015

Het is inderdaad heel dapper en onwijs knap om met -10 zonder bril rond te lopen! En eenzaam inderdaad, mensen begrijpen er vaak weinig van. Ik heb zelfs wel eens te horen gekregen: dat is voor een klein groepje idealisten. Ik heb zelf ook een hele periode mijn bril afgezet, maar maakte toen iets naars mee en voelde me niet meer veilig. Inmiddels woon ik in een andere stad en ben voorzichtig weer begonnen met het afzetten van mijn bril buitenshuis. Het verhaal van Marjan geeft me inspiratie en moed om door te gaan. Dank je wel daarvoor!

premal koning
Door

premal koning

op 17 Mar 2015

heel herkenbaar hoor. Ik denk ook regelmatig wat de zin is van de oefeningen en voel me gekke gerrit dit tegen de stroom in zwemt. Zeker als mensen me glazig aankijken als ik uitleg waar ik mee bezig ben. En toch zit ik elke dag weer blij op m'n fiets naar huis: geniet van het licht dat op de bomen valt, m'n bril af kunnen zetten en de ontspanning te voelen. Ik heb me in februari voorgenomen om gedurende 3 maanden dagelijks het Tibetaans wiel te doen en vanaf januari drink ik Sole. Heb echt het idee dat ik daardoor weer iets beter ben gaan zien. Ik vraag me ook dagelijks af hoe lang het nog duurt voordat ik m'n bril niet meer nodig heb. Zeker bij bewolkt weer en bij het invallen van de avond, gaat m'n zicht achteruit. Ik vind dat een enorm contrast met hoe het is als de zon schijnt en er veel licht is. En toch geniet ik van dit pad, en de reden om vrolijk door te stappen is de ontspanning die het geeft en de vreugde die het scherper zien me brengt.

Reactie plaatsen