Ga mee in de beweging

16 oktober 2012

Een Amerikaanse oogarts ontdekte dat duizeligheid ontstaat door oogspanning. Een vrouw van zestig vertelde hem dat ze altijd duizelig werd in de lift, ze pijn kreeg in haar hoofd en ogen. Hij ging met haar mee de lift in en zag dat ze staarde naar de vloer, die tegenovergesteld leek te bewegen van de lift. Ze vertelde “Ik houd er niet van de vloer te zien bewegen. Ik probeer de beweging te corrigeren door me voor te stellen dat de vloer stil staat. Hoe meer ik het probeer, hoe slechter ik me voel”. Hij stelde voor dat ze niet naar de vloer zou kijken maar naar een ander deel van de lift. Haar nare gevoelens verdwenen.

Gewoon maar keihard gillen

Het is belangrijk om mee te gaan in de beweging, als je je bevindt in een bewegend object of naar iets totaal anders te kijken. Mijn ultieme test om mee te gaan in de beweging had ik afgelopen weekend. Ik zat in een karretje van ‘Joris en de draak’ een achtbaan van de Efteling. Mijn dochter zat naast me, die eigenlijk niet durfde en wel graag wilde. Ook ik had de zenuwen, het was wel meer dan elf jaar terug dat ik in een achtbaan had gezeten. “Ga mee in de beweging”, adviseerde ik haar. “door gewoon maar keihard te gillen. En als het echt eng is, hoef je het daarna nooit meer te doen”.

Aaaagggghhhhh!!!!

De gordels zaten vast, er was geen weg meer terug, daar gingen we! Eerst nog heel rustig klimmend omhoog. “Och jee,” dacht ik “Waar ben ik aan begonnen” en we gingen met een rotvaart naar beneden. “Aaaaggghhhh!!!”, gilde ik en dacht: “dit doe ik nooit weer”. Gillende gingen we in moordend tempo verder, ik nog steeds denkend, nooit weer!

O, wat was dit eng!

En opeens was het weer afgelopen. “O, wat was dit eng!” zei ik tegen mijn dochter. “Ja”, zei ze, “Leuk! Ik wil nog een keer!” “Ach ja”, dacht ik “waarom ook niet. Het was best leuk en het is zo weer afgelopen”. En de tweede keer gilde ik net zo hard, maar zat die gedachte er niet meer bij dat ik dit nooit meer zou doen. Na de rit was het net of ik iets open had gegild bij mijn hartstreek, een prettig gevoel. Ik voelde me niet misselijk of naar. Ik voelde me wel prettig en blij.

Zoef! daar gingen we

De volgende dag ( we waren een heel weekend in de efteling) vond ik het wel tijd voor de Python. Die kende ik nog van vroeger. Bij de Python ga je een aantal keren over de kop. Eenmaal vastgeklemd in de gordel dacht ik wel weer, “Ojee, waar ben ik aan begonnen. Keihard gillen maar weer”. En Zoeff, daar gingen we “Aaagggghhhh!!!!” en voor ik het wist was het weer voorbij. En toen hij stopte kreeg ik de slappe lach, ik kon niet meer stoppen. Het was of heel mijn lijf door elkaar was los geschud en er blij gevoel voor in de plaats was gekomen.

Lachen in de Python

De tweede keer in de Python zat ik naast mijn middelste dochter, en die gilde niet. Maar die lachte de hele rit. Ik dacht dat ze moest lachen om mijn gegil. “Nee hoor mam”, vertelde ze me later “Ik lach altijd in de Python. En soms heb ik ook even zin om te gillen”. Aha, dat is mijn volgende stap. Lachen in de Python. Wie weet de volgende keer in de Efteling.

Gruwelbeelden

Mijn ogen hadden meer moeite met de gruwelbeelden die ze af en toe voorgeschoteld kregen van de Efteling. Ga ik met mijn zoon van zes en neefje van vier zonder enig vermoeden in het sprookjesbos naar de Chineze Nachtegaal kijken. Dat begint ook heel lieflijk en mooi. Maar op een gegeven moment worden de beelden gruwelijk en eng. Komt er een afbeelding van de dood die de Keizer, gna, gna, gna, komt halen. Ook mijn dochter van tien vond het niet fijn om te zien en was blij dat ze haar neefje weg mocht halen uit dit verhaal. En de Fatamorgana is helemaal erg. Als het een film zou zijn geweest, had hij zeker niet geschikt geweest voor kinderen jonger dan zes jaar. Stap je dan als ouder het bootje in met je kleintjes, niets vemoedend. Een stortvloed van de onderwereld krijgen ze over zich heen.

Hoe je ook spanning kunt doorbreken

Nu hoef je natuurlijk niet de achtbaan in om de spanning te doorbreken en mee te gaan in de beweging. Je doorbreekt al spanning en stopt het staren door te palmeren en te zwaaien. Daarnaast is het goed om te bewegen, door te wandelen, fietsen, zwemmen, schommelen, wippen of trampoline springen. En voel je je misselijk worden bij het schommelen, ga dan maar lekker hard gillen. Dat helpt! Ook als je net van die gruwelbeelden hebt gezien.

Zeven tips om goed te gaan zien

Download mijn gratis e-book 7 tips om goed te gaan zien en leer ik je de stappen die je direct kunt gaan zetten. Om op een natuurlijke wijze goed te gaan zien met je eigen ogen.

Klik hier om het e-book te downloaden

Heb je zelf een leuke ervaring hoe je de spanning bij jezelf voelde doorbreken. Wat doe jij om mee te gaan in de beweging. Ik zou het leuk vinden als je hieronder een reactie achterlaat.