Het Franse land, een lust voor het oog

27 juni 2016

Het Franse land, een lust voor het oog. Mijn mond viel de afgelopen week om de haverklap open. Of ik nu met mijn neus in het gras lag, kijkend naar de bloemetjes en de kleine beestjes die ertussen krioelden, of een blik wierp op de bomen aan de rand van het donkere bos, of dat ik nog verder wegkeek en heel in de verte de besneeuwde toppen van de Pyreneeën zag: alles was een lust voor het oog. Landgoed Domaine la Flotte zelf is ook prachtig. In het gebouw, dat staat op de fundamenten van een eeuwenoude boerderij, is de magie voelbaar. Ik was in de bevoorrechte positie om hier voor de tweede maal een zomercursusweek voor de ogen te verzorgen.

En óf onze ogen genoten hebben! Niet alleen het fraaie groene landschap werkte helend op het zicht; ook de stilte. De geluiden die je hier hoorde kwamen alleen maar van de wind en van de vogels, af en toe onderbroken door het gehinnik van een paard.

Bijziend door herrie

Je kunt letterlijk bijziend worden van lawaai, zoals we dat kennen op plekken waar veel mensen bij elkaar wonen. Dit ontdekte dr. Bates al aan het begin van de vorige eeuw. Hij constateerde hoe de ogen van zijn patiënten plotseling bijziend werden bij onverwachts lawaai. Het zicht herstelde zichzelf weer als de herrie stopte. Helaas is tegenwoordig onze leefomgeving continu lawaaierig. De rust alleen al die heerst op een plek als Domaine la Flotte, heeft een genezende werking op de ogen en het zicht.

Hectiek en hooikoorts

Het was behoorlijk hectisch thuis, voordat ik naar Frankrijk ging. Een hoop geregel om te kunnen vertrekken; nog even dit, nog even dat, tot op het laatste moment aan toe. Ik raakte er behoorlijk gespannen van, zo erg dat ik spontaan weer last kreeg van hooikoorts. De afgelopen jaren was deze kwaal juist helemaal uit mijn systeem verdwenen. Mijn bijnieren maakten overuren bij het produceren van stresshormonen en mijn ogen vonden dit totaal niet prettig.

De ogen koesteren…formidable!

Maar gelukkig, alle spanning viel

direct van me af toen ik de oude poorten van Domaine La Flotte binnenreed. Hier ging ik een week lang alleen maar doen wat ik écht leuk vind, namelijk andere mensen wegwijs maken bij het verzorgen en koesteren van hun ogen en hun zicht. Hier zouden we samen een week lang gaan spelen met zien, ons blikveld vergroten, genieten van ontspanning, dansen met de staafjes, stroming voelen in de hersenen en de ogen. “Formidable!”

Eten als onze voorouders

Ons hele visuele systeem kreeg deze week een energie-boost. Niet in de laatste plaats dankzij de overvloedige, gezonde maaltijden die we drie keer per dag kregen voorgeschoteld door onze eigen, gespecialiseerde kok Tanja Stevens. Alle gerechten waren bereid volgens de elf principes van Weston Price: we aten zoals natuurvolkeren aten, en ook onze voorouders in Nederland. De ingrediënten waren biologisch en zo veel mogelijk regionaal. De dierlijke producten kwamen van vee dat vrij buiten had rondgelopen. We smikkelden van heerlijk gekruid orgaanvlees, soepen op basis van beestenbottenbouillon, romige Franse kazen, volle kwark en yoghurt gemaakt van rauwe melk.

Uitgehongerde weeskindertjes

Vol inspiratie en met liefde toverde Tanja iedere dag weer heerlijke voedende maaltijden tevoorschijn. Onze ogen werden verwend met eten dat boordevol natuurlijke gelatine, probiotica, mineralen en vitamines zat. “Het lijkt hier wel een keuken voor uitgehongerde weeskindertjes,” zei een deelneemster lachend. En daarmee sloeg ze de spijker op de kop. Want ja, met zijn allen zijn we uitgehongerd, omdat we niet meer weten wat we eigenlijk horen te eten om gezond te zijn. Meer informatie over het werk van Tanja Stevens vind je op www.gezondgestel.nl

Nieuw idee

Op het moment dat ik dit schrijf, lig ik te mijmeren in het gras. Iedereen is naar huis, ik ben als enige nog een dagje langer op La Flotte gebleven. Ik leg mijn pen neer, draai me op mijn rug en kijk naar de wolkeloze lucht.

Denk na over het nieuwe plannetje van Tanja en mij, en onze fotograaf Ray van Schaffelaar, die ook mee was naar Frankrijk, om foto’s van de zomercursus te maken. Als ik straks terugkom in Nederland, gaan we ons idee verder uitwerken. Maar nu ben ik nog eventjes hier, mijn tijd verlummelend met een beetje lezen, wandelen, badderen, en met het opeten van de paar overgebleven kliekjes van deze week. Morgen weer naar huis, terug naar mijn gezin waar ik nu naar verlang.

Het Franse land, een lust voor het oog

…En ook meteen weer de drukte in. Daar kan ik wel een beetje tegenop zien, maar gelukkig heb ik mijn fijne herinneringen aan La Flotte. Op mijn netvlies bewaar ik de beelden van de mooie grotten van Galamus, het groene labyrinth, de fleurige bloemen, de bergen in de verte. Nog eens extra vastgelegd door de fotograaf. Dat maakt het makkelijker om straks de herinneringen op te roepen en jullie lezers een beetje te laten meegenieten van de plaatjes van deze prachtige plek. Wil je meer weten over het werk van Ray van Schaffelaar? klik dan hier.

Pruttelende plannen

Ik spring op, ga mijn koffer pakken. Heb zin in het uitwerken van de nieuwe plannen, en kan alvast verklappen dat het iets te maken heeft met eten. Het ideetje staat nog voor te pruttelen op het vuur. Volgende week is het gerecht gaar en volgt er meer informatie.

Hoe krijgen jouw ogen die niet meer zien zoals vroeger weer hun eigen zicht terug?

Download mijn gratis e-book 7 tips om goed te gaan zien en leer ik je de stappen die je direct kunt gaan zetten. Om op een natuurlijke wijze goed te gaan zien met je eigen ogen.

Klik hier om het e-book te downloaden