Overweldigende uitzichten
Ver weg en dichtbij
Het is vreemd wat er gebeurt met het zicht zo boven op een klif. De zee beneden was zeker 60 meter bij me vandaan, maar leek ook heel dichtbij. Ik zie een enorme diepte, maar tegelijkertijd ook niet. Als ik naar beneden keek, voelde ik een enorme aantrekkingskracht naar de zee, maar op hetzelfde moment een grote angst me in die aantrekking te verliezen. Bang dat ik letterlijk naar de zee toegezogen zou worden. Liever ging ik nog maar een stukje van de klif vandaan, of zitten op de grond. Om te zorgen dat ik niet de zee in zou storten.
Controle
Een stukje controle in mezelf werd heel actief boven op die klif. En ik zag heel opeens duidelijk het grote nut van die controle in mezelf. De controle als een bescherming om te zorgen dat ik niet mee zou gaan in het spelen van de golven. Om te zorgen dat ik mijn voeten op de vaste grond hield met voldoende afstand van de rand. Om niet mee te gaan in een neiging om naar beneden te vliegen. Want dat gevoel kwam ook op, alsof ik zou kunnen vliegen, maar ja, de realiteit is dat ik naar beneden zou zijn gestort in mijn poging te gaan vliegen.
Overgave en controle
Bescherming en spelen
Het leven is een samenspel tussen overgave en controle. Als je alleen maar in overgave zou leven, dan zou je je dus kunnen verliezen in het spel zodat je vergeet dat je een menselijk lichaam hebt die niet kan vliegen en te pletter zal vallen onderaan de kliffen. Leef je alleen maar in controle, dan vergeet je dat het leuk is om te spelen. Om je armen uit te strekken en te doen alsof je kunt vliegen als een vogel door de lucht, terwijl je met beide voeten op de grond over de aarde rent.
Geen controle zonder bril
Veel mensen missen het gevoel van controle als ze zonder bril door het leven gaan. De scherpte waar ze al die jaren aan gewend zijn, is opeens verdwenen. Toen ik zelf mijn bril al ging zetten, miste ik die controle juist op momenten dat ik hem voor mijn gevoel hard nodig had. Bijvoorbeeld als ik mijn kinderen door het drukke verkeer naar school bracht. Zeker omdat de oudste zelf fietste, maar hier nog wel begeleiding in nodig had. Met zes jaar kon ze goed fietsen, maar miste ze nog het verkeersinzicht in het drukke verkeer. In het begin deed ik deze fietstochten met bril. Hoe meer afstand ik kon nemen van het scherpe zien door een bril, hoe makkelijker ik me kon bewegen in de moeilijkere situaties.
Controle door te aarden
Een beetje controle is dus goed, het beschermt ons. Teveel controle haalt ons weg van het spel, het plezier en genieten. Tijdens de reis in Engeland heb ik ook veel gelopen op blote voeten. Bovenop de kliffen was dat prima te doen en ik merk dat de aarding die er dan is, mij die controle geeft. Zonder dat ik er iets voor hoeft te doen ben ik geaard en beschermd. Voel ik me stevig staan en kon ik genieten van de zee, het uitzicht, de diepte onder me.
Zeven tips om goed te gaan zien
Download mijn gratis e-book 7 tips om goed te gaan zien en leer ik je de stappen die je direct kunt gaan zetten. Om op een natuurlijke wijze goed te gaan zien met je eigen ogen.
Klik hier om het e-book te downloaden
Op welke momenten ben jij bang de controle te verliezen? Welke functie heeft de controle dan voor je? Ik zou het leuk vinden als je hieronder een reactie achterlaat.