Vliegen als een vlinder

Ik ben vaak innerlijke weerstand tegengekomen op momenten dat ik iets ging doen dat “levensveranderend” voor me kon zijn. In mijn vorige blog Hemels Kijken beschrijf ik hoe zo’n weerstand zich aandient. Dit keer ging ik een module doen van een opleiding die ik volg, met als onderwerp het vlinderbot in ons hoofd, het sphenoïd. Dit bot kan behoorlijk vastgeklemd zitten. Dat is voor mij extra interessant om te weten, omdat de oogspieren en oogzenuwen het vlinderbot doorkruisen. Wat gebeurt daarmee bij dat klemmen? Gek … op de ochtend van de start van de module kwam ik een sterke innerlijke weerstand tegen. Pff, ik had helemaal nergens zin in en zeker niet in deze module. Dat vond ik vreemd, want was eigenlijk erg benieuwd naar wat ik over het vlinderbot te horen zou krijgen. 

Het sphenoïd is het overlevingsbotje

De puzzelstukjes vielen op hun plek toen de docente die ochtend opmerkte dat het sphenoïd samenhangt met innerlijke weerstand en met onze overleving. Als we willen overleven, moeten we ervoor zorgen dat alles veilig bij het oude blijft en kunnen we beter niet al te veel nieuwe avonturen aangaan. Nou, dat systeem doet zijn werk goed bij mij, want jippie, ik leef nog! 🙂

Weerstand geprojecteerd in de buitenwereld

Toen ik begon met mijn ontdekkingstocht om goed te gaan zien, en mijn eerste levensveranderende ontwikkeling doorliep, kwam ik deze innerlijke weerstand niet alleen binnen mezelf, maar ook buiten mezelf tegen. Vlak voor vertrek naar een interessante cursus of lezing bleek bijvoorbeeld mijn band leeg te zijn, stond er geen geld op mijn rekening zodat ik de cursus die ik deed niet kon betalen, werkten mijn kinderen sterk tegen bij het vertrek naar school en soms werden ze zelfs ziek precies op die dag. Ik geloof dat ik op die momenten zelf de innerlijke weerstand projecteerde in de buitenwereld.

Ik voelde me als herboren

Ik merk dat veel weerstand inmiddels is opgelost en dat ik het een en ander nu sneller en beter herken. Ik begrijp wat er speelt, kan wel even helemaal in de weerstand kruipen, maar er tegelijkertijd ook van een afstand naar kijken. Toen de docent de weerstand benoemde in verband met het vlinderbotje, wist ik zelf eigenlijk al hoe het zat. Mijn systeem schrikt, voelt de verandering eerder aankomen dan mijn bewuste ik. En komt in opstand, totdat het voelt dat het veilig is. Bij de eerste oefensessie die ochtend voor het losmaken van het sphenoïd kwam ik direct in een diepe ontspanning terecht. Daarna voelde ik me als herboren. Alle weerstand was weg. Ik voelde me vrij, blij en opgelucht. Stralend ging ik naar huis.

Herken je dit?

Ik ben natuurlijk geen uitzondering in het ervaren van innerlijke weerstand. Dit mechanisme werkt bij iedereen. Vaak heb je echter niet in de gaten dat het speelt, het proces vindt plaats op onbewust niveau. Dan kan het je echt tegenhouden om stappen te zetten die levensveranderend voor je zouden kunnen werken. Vaak komen er gedachten naar boven als: “Dit is niets voor mij”, “Ik heb geen geld hiervoor”, “Ik heb geen tijd hiervoor”, “Dit is echt te veel gedoe”, “Zonder bril zie ik echt niets”. Dit soort gedachten komen vanuit je onderbewuste naar boven om ervoor te zorgen dat er niet te veel verandert en het systeem in leven blijft. Want de oude strategie heeft altijd goed gewerkt, je leeft namelijk nog! 🙂

Je moet zelf onbewuste patronen doorbreken

Misschien begrijp je nu dat, al heeft je systeem gelijk, het toch belangrijk is om bewust wél de levensveranderende stappen te zetten die goed voor jou zijn. Zo leer je je systeem langzaam maar zeker dat het ook anders kan, op een fijne, betere manier. Dit geldt ook voor het anders gaan zien met je ogen. Je ogen zijn helemaal gewend aan hoe het nu al tijdenlang gaat. Wellicht heb je wel een hele lading klachten, maar toch leef je nog. Dus je systeem is ervan overtuigd dat het gelijk heeft.

Het was alsof ik door een groothoeklens keek

Ik heb zelf de weerstand tegen het afzetten van de bril en het anders gaan zien ook ervaren. Ik moest daar echt doorheen breken, doorheen werken, en ook door alle andere stappen die mij hielpen steeds weer beter te zien. Iedere keer werd ik voor mijn bewuste inspanningen beloond. Zo ook nu: ik merkte op de dag van de module wat een ongelooflijke ruimte er ontstond in mijn ogen en oogkassen. Mijn blikveld werd nóg groter dan ik inmiddels al gewend was. Vroeger keek ik als door een koker. Nu zie ik heel breed, alsof ik door een groothoeklens kijk. Tot ver voorbij mijn ooghoeken, naar links en rechts, naar boven en beneden. Een geweldige verruiming van mijn blik.

De verstopte centjes in mijn looppaard

Thuis kwam er opeens een herinnering naar boven. Ik legde meteen het verband met mijn steeds terugkerende zorgen om financiën. Toen ik klein was had mijn opa centjes in mijn plastic looppaardje gestopt. Centjes die ik er nooit meer uitkreeg. Ik kan de frustratie nog voelen als ik dat probeerde. Door te schudden, mijn vingers in het kleine gleufje te stoppen. Maar het lukte niet. Door die herinnering en de frustratie weer even diep te ervaren, kon ik daarna de ongrijpbare centjes van mijn opa loslaten. Want het was echt onmogelijk om erbij te komen.

De ogen natuurlijk zelf genezen

Hoe hard is jouw sphenoïd aan het werk om je af te houden van levensveranderende stappen? Vertelt het je dat het allemaal wel meevalt met je ogen? Voel je weerstand om te beginnen aan een traject van helder gaan zien, ruimer gaan zien, vrijer gaan zien? Dan is dit het moment om bewust door die weerstand heen te breken. Dat hoeft niet met geweld, het kan stap voor stap. Echter: die eerste stap is nu het moeilijkst.

Hoe krijgen jouw ogen die niet meer zien zoals vroeger weer hun eigen zicht terug?

Download mijn gratis e-book 7 tips om goed te gaan zien en leer ik je de stappen die je direct kunt gaan zetten. Om op een natuurlijke wijze goed te gaan zien met je eigen ogen.

Klik hier om het e-book te downloaden