Als ik geaard ben ga ik beter zien

16 december 2012

Zodra ik met blote voeten op de aarde loop en dus geaard ben, ga ik onmiddellijk beter zien. Het wordt rustiger in mijn ogen, rustiger in mijn lijf. Ik voel de energie mijn lichaam binnenstromen en knap er direct van op. In de winter vind ik het een grote uitdaging om op blote voeten te lopen. Ook met goed weer voel ik me een uitzondering als ik geen schoenen draag, maar in de sneeuw zie ik echt niemand op blote voeten lopen.

KKKOOOUUUDDD!!!!

Maar ik heb het wel gedaan, met blote voeten in de sneeuw. Het ontstond spontaan. Een vriendin van mijn dochter wilde op haar blote voeten naar huis lopen. Vervolgens ging mijn andere dochter ook op blote voeten naar buiten. Ik trok mijn schoenen en sokken uit en deed met haar mee. KKKOOOUUUDDD!!!! Maar eenmaal binnen begonnen onze voeten heerlijk te tintelen en gingen we nog een keer. Dit was veilig in de achtertuin en ik voelde me niet bekeken. Ik merkte het direct in mijn zicht, alles werd meteen helderder.

Geaard zijn in de sneeuw

De volgende dag trok ik de stoute schoenen uit toen ik een stukje ging wandelen in een parkje vlakbij. Het lag vol met sneeuw, maar het is een rustig parkje waar niet veel mensen komen. Door een dikke laag sneeuw liep ik met blote voeten. Oei, het was nog kouder dan de dag ervoor, toen kon ik tussendoor even snel naar binnen rennen. Ik besloot tot aan een bankje te lopen om daar mijn schoenen aan te trekken. Dat was nog best een eind. Ik kwam onderweg één fietser tegen, die vriendelijk naar me glimlachte. Mijn voeten waren rood en koud. Eindelijk, daar was het bankje. Maar ja, dat zat natuurlijk ook onder de sneeuw. Even niet aan gedacht, dat was niet aanlokkelijk om op te gaan zitten. Ik trok mijn sokken aan over mijn natte voeten en met een tevreden, vrij gevoel liep ik weer terug naar mijn fiets.

Mijn voeten zijn de kou niet gewend

Geaard zijn in de winter is nog zo gemakkelijk niet. Mijn voeten zijn de kou niet gewend, dus ik houd het veel minder lang vol om buiten op blote voeten te lopen. Ook is het heel koud en nat om op het gras te liggen, iets wat ik in het voorjaar en zomer met regelmaat doe. Met de zon op mijn gesloten oogleden kom ik dan bij van alle dagelijkse stress.

Geaard zijn zonder mijn voeten op de aarde

Ik ben daarom heel blij met mijn aardingslaken en aardingsmatje. Daarmee kan ik toch geaard zijn, zonder dat ik steeds met mijn blote voeten op de aarde hoef te zijn. Ik heb een speciaal laken waarop ik slaap. Er zit zilverdraad door het katoen en aan het laken zit een snoertje met ijzerdraad. Dit snoertje maakt verbinding met de aarde doordat je een ijzeren pen in de aarde stopt, of door een speciale stekker in een geaard stopcontact te doen.

Vreemd dat wij op rubberen zolen lopen

De eerste keer dat ik er plaatjes van zag, dacht ik dat je aangesloten was op het stopcontact zelf en dat leek me nou niet zo fijn, maar gelukkig is dit niet zo. De stekker die je in het stopcontact doet is van plastic, maar aan de zijkanten zit ijzer dat contact maakt met de aarding van het stopcontact. Een Amerikaan die in de kabelindustrie werkte, Clint Ober, vond dit per toeval uit. Op een dag kwam hij tot het inzicht dat het wel heel vreemd is dat wij allemaal op plastic- of rubberzolen lopen, ver van de aarde vandaan. Hij heeft er een interessant boek over geschreven: “Earthing, je lichaam aarden”.

Geaarde energie voor de koelkast

In de kabelindustrie was hij gewend om met geaarde energie te werken. Een koelkast is bijvoorbeeld geaard. Als er kortsluiting ontstaat, is er altijd een verbinding met de vrije elektronen van de aarde, die volop stromen. Daardoor vliegt de koelkast niet in brand. Maar wat gebeurt er eigenlijk als wij de vrije elektronen van de aarde niet ontvangen, vroeg Clint zich af. Hij ging op onderzoek uit. En kwam uit bij aarding. Door een ijzeren pen in de aarde te stoppen, een ijzeren draadje om de pen te binden en die aan een ijzeren vlechtwerk aan het lichaam vast te maken, was hij geaard. Zo bedacht hij de voorloper van het aardingslaken.

Als we niet geaard zijn, vliegen wij ook in brand

Als ons lichaam niet geaard is vliegen wij als het ware ook in brand, net als de koelkast. Niet in één keer, het gaat veel subtieler, maar er ontstaan wel allerlei ontstekingsreacties die de veroorzakers zijn van een heleboel ziektes. De aarde zit vol met vrije elektronen die ervoor zorgen dat de vrije radicalen in ons lichaam geneutraliseerd worden. Daarnaast zorgt geaard zijn ervoor dat we niet beïnvloedbaar zijn voor allerlei energieën om ons heen. Een vriendin herkende dit heel sterk. Ze zei: “Als ik in de zomer op de camping ben, heb ik veel minder last van de energie van een ander, dan komt die niet zo binnen. Thuis in de stad heb ik er veel meer last van.”

Zoveel mogelijk geaard leven

Zouden wij echt op een natuurlijke manier leven, dan zouden we 24 uur per dag geaard zijn. Schoenen zouden we niet dragen, die hebben we er later bij bedacht. Maar we zouden ook niet in aparte huizen leven, met vloeren die de aarde-energie niet geleiden. Dan zouden we in simpele hutten of grotten leven. Ik woon momenteel niet in een grot, maar in een huis in de stad. En ik breng mijn kinderen met schoenen aan naar school. Om toch zoveel mogelijk geaard te zijn, gebruik ik mijn aardingslaken op bed en mijn aardingsmatje als ik met de computer bezig ben.

Zeven tips om goed te gaan zien

Download mijn gratis e-book 7 tips om goed te gaan zien en leer ik je de stappen die je direct kunt gaan zetten. Om op een natuurlijke wijze goed te gaan zien met je eigen ogen.

Klik hier om het e-book te downloaden

Hoe voelt het voor jou om contact te hebben met de aarde? Bijvoorbeeld in de zomer op het strand? Ik zou het leuk vinden als je hieronder een reactie achterlaat.