De helende werking van de natuur
Afgelopen week heb ik weer goed de helende werking van de natuur mogen ervaren. Het was vakantie en we zaten in een vakantiehuis in de bossen vlakbij Apeldoorn. We komen daar nu al een jaar of acht, twee keer per jaar. Een heerlijke plek om te zijn, ook voor de kinderen die het daar als vertrouwd ervaren en op ontdekking kunnen in het bos. Het is leuk om met kinderen nieuwe plekken te ontdekken op vakantie, maar vertrouwde plaatsen is minstens zo waardevol. Zo gingen wij vroeger met de voorjaars- en herfstvakantie altijd naar een vakantieparkje van mijn vaders werk, in de bossen bij Ede. Daar heb ik hele fijne herinneringen aan, juist omdat het zo vertrouwd was, kan ik het me ook nog zo goed herinneren.
Een gevoel van vrijheid
Ik voel het echt als vrijheid dat ik het huis uitstap en direct de bossen inloop. Schoenen uit, uiteraard. Lekker met de blote voeten over de zandpaden. Zoveel rust en ruimte. Het bos ken ik inmiddels op mijn duimpje, maar het is nooit saai om er doorheen te lopen. Iedere keer is het weer anders. Er is gewoon zoveel te zien, alleen al de blaadjes die op de grond liggen. Ieder blaadje is weer anders. Afgestorven bomen met prachtige zwammen op hun stam. Een specht die tegen de boom aantikt. Een vallende ster tijdens een nachtwandeling. En soms hebben we het geluk reeën te zien. Deze vakantie heb ik er eentje kunnen zien rennen door de heide.
De stress gleed van me af
Het zijn in de natuur, het zien van de natuur, werkt zo helend. Ik voel de drukte en stress van me afglijden. De dagen verlopen zonder iets te moeten, met de fiets naar het dorp om boodschappen te halen. Met mijn emmertje naar de boer voor rauwe melk. Lekker wandelen, lezen op de bank, spelletje doen, eten koken. En ’s avonds moe maar voldaan voelen.
Pindakaas kan psychose veroorzaken
Jaren terug heb ik als verpleegkundige in de psychiatrie gewerkt. Tijdens de opleiding leerden we dat het belangrijk was op een opnameafdeling te zorgen voor een zo ongezellig mogelijk omgeving. Zodat mensen zich niet zouden hechten en snel weer naar huis zouden gaan. Ook leerde ik dat voeding een rol kan hebben in het krijgen van een psychose. Mensen konden bijvoorbeeld psychotisch reageren op het eten van pindakaas. Als ze daar mee stopten, konden ze weer naar huis toe.
Serieus kijken naar voeding, dat gebeurde maar weinig in de tijd en op de afdelingen waar ik werkte. Sterker nog, het eten dat mensen kregen was ronduit vies en bevatte maar weinig voedingsstoffen. Brood was van dat goedkope fabrieksbrood en de boter kwam uit een kuipje uit de fabriek. In het boek “Het Glutengevaar” vertelt de Amerikaanse neuroloog David Perlmutter over een mevrouw die al zestig jaar van haar leven psychotisch was. Na een maand glutenvrij en cholesterolrijk eten was de psychose verdwenen. Lijkt me wel belangrijk om glutenproducten uit een psychiatrisch ziekenhuis te gaan weren.
De helende werking van natuur
Het ongezellig maken van de afdeling, dat werd wel opgepikt. De afdeling was vooral kaal, weinig versiering aan de wanden. Planten in de woonkamer maakten geen onderdeel uit van de inrichting. Later las ik over de helende werking van de natuur. Een Duits onderzoek waaruit bleek dat patiënten, of ze nu zijn opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis of een algemeen ziekenhuis, veel sneller opknappen als er veel groen om ze heen is en de afdeling prettig en aangenaam is ingericht. Ik werk allang niet meer in de psychiatrie, maar ik betwijfel of dit onderzoek inmiddels is opgepakt en er zorg en aandacht aan de inrichting van de afdeling wordt besteed.
De zondag aan het eind van de vakantie, we waren inmiddels weer twee dagen thuis, gingen we met de trein naar Rotterdam naar een dinosaurus show toe. Levensgrote, bewegende dinosauruspoppen werden tentoongesteld. Best een leuk uitstapje, maar eenmaal weer thuis was ik doodmoe, maar niet voldaan. Toch heel anders dan een dag doorgebracht in de bossen.
Opnieuw even contact met de bomen
Het was mooi weer geweest en ik miste het zijn in de bossen. Gedesillusioneerd zat ik met mijn man uit te puffen op de bank. Toen besloten we naar buiten een rondje te gaan lopen. Even de verbinding te zoeken met de bomen uit de buurt. Dat was een goede beslissing, daarna voelden we ons beiden een stuk beter.
Ook de computer kwam weer in beeld, met de mails in mijn postvak. In een nieuwsbrief kwam ik deze foto tegen. In het bos is er geen wifi, maar ik beloof je dat je er een betere verbinding zult vinden. Mooie, rake tekst, in het bos kon ik echt de rust en de ruimte ervaren. De verbinding met de natuur.
Omschakeling
Eenmaal thuis merk ik hoe snel ik die verbinding weer kwijt ben. Op de dag dat ik dit schrijf, is de eerste schooldag weer begonnen. Kinderen weer naar school. Mijn zoontje had geen zin, “Mam, ik ben verkouden”, zei hij, zijn neus luid ophalend. Het is ook een grote omschakeling, om een week knus met elkaar in een huis in de bossen te zitten en daarna weer het gewone leven op te pakken.
Zelf voelde ik meteen stress, in de dingen die ik allemaal “moest” doen van mezelf. Zorgen dat de kinderen op tijd naar school gaan had direct een uitwerking op mijn stressgevoel. Zou dat nou anders zijn als je in de bossen woont, waar de kinderen ook gewoon naar school toe gaan. Of voelt de druk dan hetzelfde. In de bossen zijn op vakantie, waar helemaal niets hoeft, is toch anders.
Zeven tips om goed te gaan zien
Download mijn gratis e-book 7 tips om goed te gaan zien en leer ik je de stappen die je direct kunt gaan zetten. Om op een natuurlijke wijze goed te gaan zien met je eigen ogen.
Klik hier om het e-book te downloaden
Hoe voel jij je als je in de natuur bent, is dat anders dan thuis in je gewone omgeving. Of woon je midden in de natuur. Ik zou het leuk vinden als je jouw ervaringen hieronder achterlaat.