Impressie van de cursus in 't Hof van Axen
Ik en verschillende deelnemers begonnen de dag om half 8 met een frisse duik in het meer, om daarna met elkaar te gaan palmeren. Een half uur tot drie kwartier lang de ogen voeden met de duisternis, gecreëerd door onze handen. Wat een ontspannen begin van de dag.
Even een weekend ertussen uit …
Op vrijdagmiddag lag ik even op mijn kamer en dacht aan mijn kinderen die nu vakantie hadden. Mijn vakantie is dus ook begonnen, bedacht ik me, en ik ben hier aan het werk op deze prachtige plek. Voor alle deelnemers waren deze drie dagen als een vakantie, maar voor mijzelf ook. Ik had bedacht dat ik veel mensen uit het Noorden zou krijgen voor deze cursus, maar het grappige was dat de meesten uit de randstad kwamen: Den Haag, Rotterdam, Gouda, Amsterdam. De cursus Moeiteloos Kijken in Drenthe was voor iedereen even een weekend er tussenuit.
Het weer deed goed mee, zodat we goed gebruik konden maken van de tuin. Lekker in het gras de zwaai oefeningen doen, en wandelend om het meer het blikveld vergroten, het geheugen oefenen en leren hoe de ogen van nature zien. Op het terras palmeren en uitleg geven over de visuele cortex. De zaal zelf was ook prettig om te zijn en iedere middag deden we een heerlijke ontspanningsoefening op een mat op de grond, met tennisballen achter ons hoofd.
Het schilderen van de emotie
Tijdens de cursus doen we altijd een meditatieoefening waarbij we de ogen vragen welke emotie het zicht in de weg zit. Leuke oefening om te doen, want bij iedereen komt er altijd wel iets naar boven. We gaan de emotie vervolgens schilderen en daarna verbranden. Dit doe ik in Amsterdam in een klein heksenketeltje in een minituintje achter de ruimte. Maar nu kon er een mooi kampvuur gemaakt worden en hebben we voor de voetbal met zijn allen om het vuur gezeten en om de beurt ons kunstwerk, geschilderd op karton of hout, in het vuur gegooid. Dat was een bijzonder moment dat ik graag vaker mee wil maken.
Een deel van de mensen ging na dit bijzondere moment verder de ogen oefenen door naar het voetbal te kijken in de eetzaal. Grappig gezicht, al die mensen met een rasterbril kijkend naar het scherm. Hun ogen aan het oefenen door de bal steeds te volgen. Ikzelf heb nog lekker ontspannen naar het vuur zitten kijken en heb het voetballen overgeslagen. Om 12 uur lag ik moe maar voldaan in bed en heb niets gehoord van het gegil toen Nederland met penalty’s had gewonnen.
De duisternis en de ogen
Ik kreeg er veel zin in om in de wintermaanden ook een cursus hier te gaan organiseren. Door de zomer en het goede weer was er veel licht, maar het is ook mooi om juist de duisternis op te zoeken voor de ogen. En die is hier tijdens de wintermaanden goed aanwezig op het Hof. Geen of nauwelijks verlichting van buitenaf. Perfect om de duisternis te gaan ervaren voor de ogen. Een wandeling te gaan maken in het donker en de maaltijd te gebruiken in het donker.
Iemand vroeg mij of ik wel eens heb gegeten in restaurant Ctaste. Je gaat dan eten in complete duisternis. Ik had wel van het restaurant gehoord, maar was er nooit geweest, omdat ik niet zulke goede recensies over het eten had gelezen. Ik heb net even gekeken op Google en de reacties zijn wisselend. Maar het lijkt me wel leuk om mee te maken en Sonja (de beheerder van ’t Hof) zegt: “Dat kunnen we ook hier doen, we kunnen de eetzaal heel gemakkelijk donker krijgen”. Goed idee voor een volgende keer, want bij het Hof is het eten namelijk heerlijk.
Het gemak van ontspannen ogen
Het mooie van een driedaagse cursus is dat iedereen in die drie dagen even helemaal ondergedompeld wordt in de ontspanning voor de ogen. Waardoor ik merkte dat iedereen echt een grote stap voorwaarts maakte. Mooi beschreven is dit door Petra: “Vroeger was er het gemak van de bril, nu is er het gemak van ontspannen ogen (en zonder bril). Zo blij dat ik de cursus “moeiteloos kijken” heb gedaan. Ondersteunend met blote voeten, veel kokosolie en duisternis. Is dat een goed leven en inpasbaar, ik heb zelfs vandaag op mijn werk in de pauze gepalmeerd, onder toeziend oog van mijn collega’s.”
Nel Poot vond de lessen boeiend: “Oefeningen in een fijne groep op een heel mooie en inspirerende locatie. Het besluit om eens flink aandacht te geven aan mijn linkeroog, het te verbeteren en samenwerking tussen mijn ogen te stimuleren. Daarvoor veel van de dingen waar Karin baat bij heeft toe te gaan passen: ik heb de eerste levertraan capsule al op, gebruik kokosvet, eet vaker eieren, gebruik de rasterbril, oogstenen, palmeer veel, ik zon, trek lijnen, oefen met de oefenkaarten enz. En draag mijn bril voortaan alleen bij het besturen van een auto.”
En zoals Karin ook in haar boek schrijft: Er is geen weg terug, dit is nu mijn weg. “Oogmassages, observeren van kleine details, genieten van de natuur … het hoort er allemaal bij om weer te beseffen dat onze ogen eigenlijk een soort van spiegels zijn, die voortdurend meebewegen. Niet alleen voor de ogen werd het weekend een weldaad, maar voor ons hele lijf en gemoed,” vertelt Ria in haar leuke verslag over dit weekend. Klik hier om het verder te lezen.
Zeven tips om goed te gaan zien
Download mijn gratis e-book 7 tips om goed te gaan zien en leer ik je de stappen die je direct kunt gaan zetten. Om op een natuurlijke wijze goed te gaan zien met je eigen ogen.
Klik hier om het e-book te downloaden