Terug bij af?

01 februari 2016

Voor mij voelt het nu even of ik helemaal terug ben bij af. Van de zomer kreeg mijn zoon een ongeluk waarbij hij beide benen brak en een grote wond opliep. Klik hier als je er meer over wilt lezen. Na drie weken ziekenhuis namen we een kind mee naar huis dat tijdelijk gehandicapt zou zijn. Hij kon niet staan en lopen en had hulp nodig om van bed naar rolstoel te gaan, of naar de wc te gaan. Een ziekenhuisbed stond beneden in de woonkamer en wij waren een groot deel van de dag bezig met de verzorging. Alsof we weer een baby in huis hadden. Maar het was natuurlijk echt een jongen van negen jaar oud, die het ook niet gemakkelijk vond dat hij niets meer zelfstandig kon doen.

Looprekje en krukken

Toen mijn zoon na twee maanden zijn benen weer mocht gaan belasten, ging het snel vooruit. Eerst liep hij met een looprekje, kort daarop al met krukken en na een aantal weken kon hij weer fietsen en deed hij mee met de voetbaltraining. Sinds de kerstvakantie merk je nauwelijks meer aan hem dat hij beperkingen heeft wat betreft het bewegen. Alleen het rennen gaat nog niet helemaal gestroomlijnd en als hij op zijn hurken moet zitten geeft dat ook wat problemen; dit ontwijkt hij het liefst.

De pinnen gaan eruit. Terug bij af?

Twee dagen geleden maakten we opnieuw met onze zoon de gang naar het ziekenhuis, omdat de pinnen die in zijn

bovenbenen zaten moesten worden verwijderd. De operatie duurde twee uur en het was geen makkelijke klus voor de twee chirurgen. Het zweet stond hen beiden op het voorhoofd, zo vertelde een van de artsen. Maar het is gelukt, de pinnen zijn eruit en deze periode kunnen we gaan afsluiten. Hoewel… eerst zijn we weer even terug bij af. Het hakt er toch in, zo’n operatie. De knieën van mijn zoon doen hem pijn en het lopen gaat niet, hij zit op de bank en moet weer even helemaal verzorgd worden. Dus ik breng hem eten, drinken, boekjes en zet een filmpje voor hem op. Moet hij naar de wc, dan rol ik hem in een bureaustoel ernaartoe. Zijn zus, die hem al die maanden tot steun is geweest, klaagt over hoofdpijn en zit ‘ziek’ naast haar broertje op de bank, in plaats van op school.

Terugval bij het zien zonder bril

Deze terugval is gelukkig van korte duur, hij zal dit keer snel opknappen. Maar het laat wel als door een vergrootglas zien hoe een genezingsproces in zijn werk gaat. Ik hoor vaak van mensen dat ze op enig moment een terugval ervaren in het leren zien zonder bril of lenzen. Er zijn dan wellicht stressfactoren in hun leven waardoor het zicht toch weer wat minder wordt, en ook emotionele gebeurtenissen kunnen een rol spelen. In zo’n periode kan het lijken of je opeens helemaal terug bent bij af.

Toch is dit niet zo. Het voelt misschien alsof je terug bent bij af, maar waarschijnlijk ben je vergeten hoe het was toen je de bril net af ging doen en met de oefeningen begon. Mijn zoon is natuurlijk ook niet terug bij af, want vlak na het ongeluk zat hij er echt niet zo fris bij als nu. Het doet allemaal wel pijn en hij moet bijkomen van de operatie, maar het is niets vergeleken bij hoe het vlak na het ongeluk was. Toen hoefde je maar naar zijn benen te wijzen en hij gilde het al uit.

Pieken en dalen

Een genezingsproces verloopt met pieken en dalen. Zo is het ook

bij het verbeteren van je zicht. Vergeet alleen niet dat het tweede dal dat je doorgaat, het moment van de terugval, nooit zo diep is als toen je nog aan het begin van het proces stond. Je zet twee stappen vooruit en weer een stapje terug. Je vergeet daarbij misschien de strubbelingen waar je in het begin mee te maken had, waardoor je niet meer ziet dat je al twee stappen vooruit hebt gemaakt.

Om deze reden kan het goed werken om een dagboek bij te houden. Ik ben daar zelf niet zo’n ster in, maar soms schrijf ik toch wat op en dan zie ik later de voordelen daarvan. Toen ik een half jaar bezig was met het zien zonder bril, maakte ik een lange periode van frustratie door omdat mijn zicht opeens weer wazig was. Toen ik echter een stukje in mijn dagboek las van een half jaar eerder, was ik opgelucht. Ik was totaal vergeten waar ik in die periode mee had geworsteld. Zo las ik dat ik heel veel last van mijn ogen had gehad. Ze deden pijn, jeukten en voelden gespannen en onprettig aan. Dat had ik allemaal allang achter de rug! Het wazige beeld waardoor ik me nu zo gefrustreerd voelde was eigenlijk helemaal niet zo’n probleem, want mijn ogen voelden verder prettig aan.

Een bril gaat niet mee met de ontwikkelingen

Een bril is een rigide, star ding. Je kunt het wel een beetje vergelijken met de pinnen in de benen van mijn zoon; die waren ook onbuigzaam. Ze zaten vastgegroeid in het beenmerg en ze werkten absoluut niet mee toen ze verwijderd werden. Ze moesten eruit omdat ze niet mee konden groeien met de botten in de benen van mijn zoon. Een bril gaat ook niet mee met de ontwikkelingen die je doormaakt. De glazen hebben een statische sterkte en er is geen ruimte voor verandering. Daarom is het zo schadelijk voor kinderen om een bril te dragen. Kinderen zijn in de groei, de ogen zijn nog volop in ontwikkeling. Een bril houdt geen rekening met die ontwikkeling en voor je het weet staan de ogen helemaal stil en hebben ze zich aan het glas aangepast.

Herstelperiode

Als je besluit je bril af te zetten, vraagt dat dus om een periode van herstel. Net als mijn zoon die nu even niet wil lopen, willen de ogen even niet zien en is de wereld één grote, wazige blur. De pinnen zijn er voorgoed uit en die kunnen niet meer terug, maar de bril kun je weer opzetten om de blur te ontwijken. Toch hebben de ogen het nodig dat je de bril zoveel mogelijk aflaat, ook als het moeilijk is en je er onzeker van wordt. Het kan helpen om een zwakkere bril aan te schaffen voor de momenten dat je hem toch echt even op wilt hebben. Zwakkere glazen zijn “buigzamer” voor je ogen dan sterke.

Terug bij af? Verwen je ogen!

Wat mij goed helpt als ik wel eens het gevoel heb terug te zijn bij af en weer waziger zie, is het extra goed voor mijn

ogen zorgen. Ik geef ze een poosje alle aandacht die ze verdienen, en meer. Oogbadjes, gezonde voeding, vaak en lang palmeren; het helpt echt als ik mijn ogen verwen. Ook even eruit gaan doet wonderen. In een nieuwe, andere, natuurlijke omgeving komen mijn ogen helemaal tot rust en kan ik vanuit ontspanning weer beter gaan zien.

Heb jij op dit moment het gevoel dat je terug bent bij af en ben je op zoek naar een manier om de cirkel te doorbreken? Overweeg dan een vakantie speciaal gericht op je ogen, samen met VolZicht in Zuid-Frankrijk. De ogen hebben het echt nodig om zonder bril te zijn, in die waas te leven en van daaruit beter te gaan zien. We gaan er samen voor zorgen dat het ze aan niets ontbreekt en dat ze zich heerlijk kunnen ontspannen.

Hoe krijgen jouw ogen die niet meer zien zoals vroeger weer hun eigen zicht terug?

Download mijn gratis e-book 7 tips om goed te gaan zien en leer ik je de stappen die je direct kunt gaan zetten. Om op een natuurlijke wijze goed te gaan zien met je eigen ogen.

Klik hier om het e-book te downloaden