De kracht van kleuren
Terwijl de winter vooral donker en sober is, spat de lente door haar kracht van kleuren. Beiden zijn heel belangrijk, maar ik voel me vaak wel een uitzondering in het feit dat ik van de winter houd. Terwijl de meeste mensen klagen over de kou, kan ik daar juist van genieten. Heerlijk, een winterse dag met ijs en/of sneeuw. Liefst natuurlijk een zonnetje erbij. Als ik dat beeld schep zijn veel mensen het wel weer met mij eens. Maar als de kou en de sneeuw te lang duurt, dan vind ik het nog steeds leuk, terwijl de meeste mensen smachten naar de lente. Zoals vorig jaar toen we zo’n lange winter hadden.
Het missen van de winter
Ik heb de winter dit jaar echt gemist. Geen ijs, geen sneeuw. In januari had ik nog wel hoop dat er iets zou gebeuren, maar nu lijkt de lente toch wel echt te zijn begonnen. Je weet het niet, want maart roert zijn staart en april doet wat hij wil. Maar een echte winter is er in ieder geval niet geweest. Het voorjaar zit volop in de lucht en de krokussen laten hun prachtige kleuren schitteren. Prachtig natuurlijk, ik houd gelukkig ook van de lente.
Het beeld van mooi gekleurde krokussen
Toename van kleurintensiteit
Het zien van kleuren is het eerste wat bij mij verbeterde toen ik ging stoppen met het dragen van een bril. En ik hoor dit vaak terug van anderen. Dat de kleurintensiteit toeneemt. Dat het zo werkt, is heel makkelijk voor jezelf te testen. Kijk maar eens naar buiten door het raam, hoe neem je de kleuren waar? Doe daarna het raam open of loop naar buiten toe en kijk direct naar de kleuren, zonder glas ertussen. Hoe zie je de kleuren nu?
Hetzelfde effect hebben een bril en lenzen voor je ogen. De eerste keer dat ik meer kleur zag, was na de eerste keer palmeren. Ik zei: “Het lijkt wel of ik meer kleur zie.” Een zin die ik ook van anderen regelmatig hoor. Maar het lijkt dus niet zo, het is ook daadwerkelijk zo. Je ziet het toch!
Hoe feitelijk is een oogmeting?
Iemand vroeg mij laatst of mijn scherp zien “een manier van kijken is”, waarin ik heb ontdekt dat ik met min zoveel, toch veel waarneem of dat ik daadwerkelijk scherp zicht heb? Of een opticien dat ook meet, wanneer ik mijn ogen zou laten meten. “Dus is het feitelijk of meer een belevingsverhaal?”, vroeg ze mij. Opvallend in haar vraag vond ik dat de meting van de opticien als feitelijk wordt gezien en mijn eigen waarneming een belevingsverhaal. Waarom is de meting van de opticien feitelijk en je eigen waarneming niet feitelijk? Ik zie wat ik zie, hoe kan een opticien precies meten wat ik zie. Hoe feitelijk een oogmeting in werkelijkheid is, kun je hier lezen.
Heel mooi verwoordt Jacob Liberman dit in zijn boek “Take off your glasses and see”. Hij is een optometrist en heeft zijn eigen brillenoptiek. Op een dag besluit hij om te gaan experimenteren in het zien zonder bril. Het gaat snel goed en hij merkt dat hij op een andere manier gaat kijken, meer vanuit de achterkant van zijn hoofd. De open focus noemt hij dit. Hij heeft in zijn winkel al die meetapparatuur staan. Dus zodra hij merkt dat hij beter ziet, gaat hij zijn ogen meten. Maar tot zijn frustratie laat de meting helemaal geen verbetering zien. Het zien gebeurt vanuit de hersenen, bij de opticien worden de ogen opgemeten. De ogen lopen in het verbeteren van het zicht altijd een stuk achter, waardoor een meting iets heel anders kan laten zien dan dat jij ervaart. Meten is weten, dat is maar de vraag?
De vrolijkheid van de lente
Terwijl de winter een sobere periode is, geen blaadjes aan de bomen, geen bloemen op de grond. Veel bruin, verdord blad op de grond, straalt de lente frisheid en vrolijkheid uit. Prachtig hoe frissig groen het gras is en de nieuwe blaadjes die aan de bomen groeien. Tulpen, narcissen, krokussen, ze hebben zulke felle, mooie kleuren. En je vindt de prachtigste bloemen ook waar het een druk verkeer is en ik helemaal op kan gaan in de hectiek daarvan. Als ik dan opeens een vrolijk bloemetje aan de kant van de weg zie, voel ik de stress wegglijden en vrolijkheid ervoor in de plaats komen.
Afgelopen zondag heb ik een schilderworkshop met de familie gedaan bij kunstenares en mijn tante Pollie Hogenboom. We gingen schilderen met pastelkrijt op melk. Als inspiratie gaf ze de lente mee. We dompelden een doekje in de melk en vervolgens gingen we daar met pastelkrijt op tekenen en dit ook weer uitvegen. Als het klaar was, streken we het kunstwerk droog. Terwijl het buiten prachtig weer was, zaten we helaas wel binnen voor dit schilderklusje, maar met de prachtige kleuren van het pastel haalden we toch de lente naar binnen toe.
Wil je meer informatie over diverse workshops bij Pollie, klik dan hier. We staan nog aan het begin van de lente, er valt de komende tijd nog een hoop te genieten van de heldere, frisse kleuren die op ons pad komen.
Zeven tips om goed te gaan zien
Download mijn gratis e-book 7 tips om goed te gaan zien en leer ik je de stappen die je direct kunt gaan zetten. Om op een natuurlijke wijze goed te gaan zien met je eigen ogen.
Klik hier om het e-book te downloaden
Hoe kun jij genieten van kleuren? Merk je verschil in het beleven van kleur als je geen bril of lenzen draagt. Ik zou het leuk vinden als je hieronder een reactie achterlaat.