Als de ogen gesloten zijn, de oogzenuwen zijn geheel ontspannen en er komt absoluut geen licht door de ogen naar binnen, zien de ogen perfect zwart. Dit beschrijft dr. Bates in zijn boek ‘Perfect sight without glasses’. Als je de ogen sluit en je handen over je ogen legt (palmeren) zou het zo moeten zijn dat je perfect zwart ziet. Want er komt geen licht meer bij de ogen. Maar meestal is dit niet zo. Zie je toch nog allerlei kleuren, of stipjes/streepjes wit, of zie je niet perfect zwart, maar grijs en/of bruintinten. Dit betekent dus dat de oogzenuwen niet in de perfecte staat van ontspanning zijn.

Het perfecte zwart was verdwenen

Perfect zwart zien, heb ik één keer meegemaakt. Ik was in de sauna, had net meegedaan met een opgieting en dook het buitenbad in, die niet verwarmd werd en heel koud was. Ik dook onder water en opeens zag ik perfect zwart. Het was een hele bijzondere ervaring. Het voelde heel warm, ontspannen, aangenaam. Maar vrijwel direct kwam er ook een angstig gevoel om de hoek kijken. Een “Ojee, dit is wel heel donker. Dadelijk zie ik niets meer”. En poef, het perfecte zwart was verdwenen en ook dat perfecte, warme, aangename gevoel die met deze duisternis meekwam. Jammer!

Een duisternis zonder angst

Nu is het niet zo dat de duisternis helemaal is verdwenen. Als ik nu mijn ogen sluit en zeker als ik palmeer, zie ik al veel zwarter dan ik een aantal jaren terug zag. Ik merk dat het in gradaties toeneemt. En het is een duisternis waar geen angst bij komt kijken. Maar die perfecte duisternis zoals hij er toen was, in de sauna, ik maak hem graag nog een keer mee. En nog een keer en nog een keer. Zonder de angst.

De duisternis mag er niet zijn

Voor de ogen is de duisternis net zo belangrijk als het licht. De ogen hebben daglicht nodig om te kunnen zien, maar ze hebben ook de duisternis nodig. Vaak komt het gevoel naar boven dat we niets zien, zodra het donker wordt. En dat de donkerte er niet mag zijn. Voor je het weet heeft iemand al weer het licht aangezet. Of staan de straten buiten volop in het licht van de straatlantaarns. Er is geen ontkomen aan, aan het licht. De duisternis  wordt ons niet gegund, gunnen we onszelf niet.

Kijken met staafjes

Daarom hebben we ook het gevoel dat we niets zien, zodra het donker is. Het is namelijk een hele andere manier van kijken, die we niet meer gewend zijn toe te passen. Omdat er nauwelijks nog duisternis is in ons leven. Het zijn de staafjes die geactiveerd worden door de duisternis. Op je netvlies heb je twee lichtgevoelige cellen: 8 miljoen kegeltjes waarmee je   je alleen in het licht kunt zien en 120 miljoen staafjes, deze worden dus actief in de duisternis. Met de staafjes zien is een andere manier van kijken. Scherp zien kunnen de staafjes niet, dat doen namelijk de kegeltjes. Maar de staafjes zorgen dat je beweging ziet en geven je een wijde blik.

Open focus

Doordat er te weinig duisternis is in ons leven, activeren we niet genoeg de staafjes. We zijn vooral gewend om scherp te zien en als dat niet meer lukt, laten we ons een bril aanmeten zodat we alsnog scherp zien door het glas. Scherp zien is een hele actieve manier van kijken en daar heb je licht voor nodig. Met je blikveld kijken, wijds zien, is een ontspannen manier van zien waarbij je het beeld toelaat. Het perfecte zwart kunnen toelaten. Met je blikveld zien wordt ook wel de open focus genoemd. In het licht kijk je ook met je blikveld, maar ook het scherp zien heeft een belangrijke rol. In de duisternis doen de kegeltjes niets en kijk je alleen met je staafjes.

Wij willen niet in het donker zijn

Dus ben je plotseling in de duisternis, kan er een gevoel ontstaan dat je niets ziet. Geef je de staafjes de kans actief te worden, dan ga je op een andere manier kijken en zul je steeds meer gaan zien. Maar doe je direct het licht aan, dan gaan de kegeltjes weer aan het werk. En die werken al zo hard. Zo is deze periode van het jaar in de natuur een tijd van rust en ontspanning. Verschillende dieren doen hun winterslaap, de blaadjes zijn van de bomen gevallen en het is vroeg donker. In plaats van mee te gaan in dit natuurlijke ritme steken wij overal heel veel lichten aan, om vooral niet in het donker te zijn. In ons dagelijks leven zien we te weinig duisternis, waardoor de ogen en het hele visuele systeem niet tot rust en ontspanning kunnen komen.

Gun je ogen de duisternis

Gun je ogen de duisternis, het geeft ontspanning aan de kegeltjes en helpt je te leren zien met een open blik. Aan de verlichting buiten kun je niet zoveel doen, hoewel ik ontdekt hebt dat het dragen van een rasterbril me hierin wel helpt als ik buiten loop of fiets. Het dimt het licht en ik merk dat mijn staafjes actiever worden. Thuis kun je als het donker wordt de gordijnen dicht doen en een kaarsje aan, i.p.v. een lamp. Dat is veel rustiger voor de ogen. En slapen in een goed verduisterde kamer zorgt er voor dat de ogen beter kunnen uitrusten en je slaap zal dieper zijn. Voor de komende feestdagen en in 2014 wens ik je veel rust, ontspanning en duisternis toe.

Zeven tips om goed te gaan zien

Download mijn gratis e-book 7 tips om goed te gaan zien en leer ik je de stappen die je direct kunt gaan zetten. Om op een natuurlijke wijze goed te gaan zien met je eigen ogen.

Klik hier om het e-book te downloaden

Wat roept duisternis bij jou op, ik zal het leuk vinden als je hieronder een reactie achterlaat.