Wat doe je als alles misgaat?

Wat doe je als alles misgaat? Dat vraag ik me zwetend en mopperend af terwijl ik op de trein zit te wachten. Het loopt helemaal niet lekker deze ochtend en ik baal. Sta ik vroeg op om op tijd te zijn, mis ik mijn overstap. Op het perron, de net voor mijn neus wegrijdende trein nakijkend, kwam ik er ook nog achter dat ik mijn telefoon vergeten was. En dat terwijl ik de komende drie dagen niet thuiskom omdat ik naar een trainingsweekend ga voor VolZicht. Alsof dit allemaal nog niet genoeg is, kan ik ook niet de belangrijke klant bellen die precies op dit moment klaarzit, wachtend op mijn telefoontje op de afgesproken tijd. Wetende dat deze meneer zich nu afvraagt waarom ik niet bel, voel ik me met de minuut ongemakkelijker.

Even een potje janken

Ik zit hier op het bankje wachtend op de trein. Binnenin me raast en tiert het. Eigenlijk zou ik het liefst even een potje gaan janken. Ik wil huilen uit zelfmedelijden, maar ook omdat ik kwaad op mezelf ben. Echt iets voor mij om mijn telefoon te vergeten, is de gedachte die door mijn hoofd spookt. Door de niet gehaalde overstap ben ik ook nog mijn vriendin misgelopen, die vanaf een andere kant aankwam met de trein en die meegaat naar de training. Ik kan haar nu natuurlijk niet bellen en zij is degene die weet hoe we vanaf het station verder moeten. Alle informatie hieromtrent had ik opgeslagen in mijn telefoon. Wat een ellende, alles bij elkaar. Ik voel de spanning toenemen, in mijn hele lichaam en ook in mijn ogen. Op dit soort stressmomenten zie ik heel wazig, dat weet ik van mezelf.

Wachten op de volgende trein

Gelukkig zijn er altijd mensen die willen helpen als de nood het hoogst is. Een mevrouw leg ik kort de situatie uit en ik mag haar telefoon even gebruiken. Ik bel naar huis, manlief is nog niet naar zijn werk vertrokken. Hij stuurt mijn vriendin een appje en geeft haar ook het nummer door van de klant die ik zou bellen, dat moet ik dan straks maar zo snel mogelijk doen met de telefoon van mijn vriendin. Op dit moment zit er echter niets anders op dan twintig minuten te wachten op de volgende trein. Ik probeer wat te lezen maar dat lukt niet echt; mijn gedachten vliegen alle kanten op en mijn ogen werken niet mee bij het zien van de kleine lettertjes.

Wat doe je als alles misgaat?

Zal dit onrustige gevoel van spanning pas verdwijnen als ik mijn vriendin weer heb gevonden en de klant heb kunnen bellen om excuses aan te bieden? Zo lang wil ik eigenlijk niet wachten, ik voel me een speelbal van de omstandigheden en van mijn emoties. Wat doe je als alles misgaat? Ik besluit het heft in handen te nemen en mijn tijd al wachtend goed te gebruiken. Eerst ga ik palmeren. Ik leg mijn handen over mijn ogen en voel meteen ontspanning in mijn ogen, dankzij de duisternis en warmte. Daarna masseer ik mijn oogbollen zachtjes door mijn gesloten oogleden heen.

Is het echt zo rampzalig?

Laten we wel wezen, hoe verschrikkelijk is dit alles nu helemaal? In het ergste geval kom ik veel te laat aan op de bijeenkomst. Dat is dan jammer, ik pik de draad wel ergens op. Of staat mijn vriendin een tijdje te wachten. Maar ik ken haar, zij maakt zich niet zo snel druk. Misschien is de klant, die wellicht mijn nieuwe jaarprogramma voor gezonde ogen gaat volgen, heel boos en kiest hij toch liever voor een operatie dan voor mijn methode. Een gemiste kans natuurlijk …, maar is het echt rampzalig?

Spanning in de oogspieren

Een diepe zucht stijgt op uit mijn lijf. Grappig hoe snel ik opeens weer ‘bij mezelf’ ben. Dankzij alle oefeningen die ik dagelijks doe, zijn mijn oogbollen zacht en ontspannen. Daarom kan ik heel goed waarnemen als er wél spanning op mijn oogspieren komt te staan door stress. Ik sprak laatst nog een mevrouw die vertelde dat haar oogbollen helemaal niet zacht aanvoelen, maar juist hard. Ja, dan is het niet gemakkelijk om te ervaren op welke momenten je ogen gespannen raken. De spanning is dan een blijvende gemoedstoestand in plaats van een ervaring die opkomt en weer voorbijgaat.

We rijden weer!

Inmiddels zit ik in de trein, we rijden weer! De reis brengt me naar mijn vriendin, naar mijn telefoon, naar het nummer van mijn klant, naar mijn bestemming. Eenmaal in beweging, glijdt het laatste restje onrust van me af. Dat is fijn om te merken. Door alles wat ik mijn ogen en mijn lichaam de afgelopen jaren heb gegeven aan ontspanning, bewustwording en inzichten, kan ik nu makkelijker besluiten om vanaf een afstandje naar mezelf te kijken in stressvolle situaties. En ervoor zorgen dat ik weer ontspannen raak en dat mijn zicht direct verbetert.

Hoe krijgen jouw ogen die niet meer zien zoals vroeger weer hun eigen zicht terug?

Download mijn gratis e-book 7 tips om goed te gaan zien en leer ik je de stappen die je direct kunt gaan zetten. Om op een natuurlijke wijze goed te gaan zien met je eigen ogen.

Klik hier om het e-book te downloaden