Het was donker in de ruimte, tijdens de workshop Stilte en Duisterni. Niet helemaal donker, want er schenen wel kaarsjes. We konden best nog veel zien. Maar het kaarslicht voelt heel prettig en zacht aan mijn ogen en het ontspant ook mijn zicht in tegenstelling tot het licht dat uit de meeste lampen te voorschijn komt en  vaak helemaal niet ontspannen aanvoelt. We gingen deze avond in Duisternis en grotendeels in Stilte doorbrengen.

In de natuur wordt het donker, wij branden overal licht

“In deze periode waarin de natuur zich naar binnen keert en zich voedt aan haar eigen oogst doen wij mensen het tegenovergestelde. We gaan een periode in van Sinterklaas, naar Kerstfeest naar Oud & Nieuw. Daarbij hebben we vaak allerlei deadlines te halen naar het nieuwe jaar. In de natuur wordt het donker. Wij branden overal licht, zoals verlichting in bomen, op de straat, in huis. In sommige plaatsen zijn er wedstrijden wie de uitbundigste verlichting in en om het huis heeft. En het duister omgeven we met angst door feesten als Halloween,” omschrijft de workshop begeleider in haar uitnodiging voor de workshop. Stilte en Duisternis, thema’s die bij mij ook steeds weer terugkomen. Ik wilde graag naar de workshop toe.

Geduld

De avond was niet helemaal in stilte, we mochten wel wat praten en delen. Drie keer tien minuten gingen we helemaal in stilte zitten. Na de eerste stilte deden we een geleidde meditatie en staken we een kaarsje aan met onze intentie. Bij mij kwam de intentie ‘Rust, Ruimte en alles doen op mijn eigen tempo’ naar boven. Ik stak mijn kaarsje aan en trok daarbij een kaartje met de woorden Patience (geduld) erop. Daarna mocht ik nog delen wat me zo bezig hield. Vaak heb ik dan heel veel te delen, maar nu, na al die stilte was dat weggevallen. Ik had geen behoefte veel te delen, het was goed zoals het was.

We hebben amper nog duisternis

Na de tweede stilte gingen we in stilte Chineng ChiKong oefeningen doen. Fijne, zachte, ontspannen oefeningen die het lichaam doet stromen. Bij de derde stilte kregen we de boodschap mee om in het licht de duisternis en in het duisternis het licht te zien. Dat vond ik een mooie gedachte. Ik merk zelf dat er zoveel angst om duisternis heen zit, waardoor we amper nog duisternis hebben. Als ik buiten in het donker ben schijnen er altijd volop lantaarnpalen in mijn gezicht. Sinds kort heb ik ontdekt dat ik het prettig vind om in het donker mijn rasterbril op te hebben. Deze bril werkt alleen op licht, maar doordat er zoveel licht schijnt, helpt de bril me juist om meer vanuit de duisternis te kijken.

Rust in mijn ogen

In het donker zien is een ander soort zien, dan in het licht. Je gebruikt er ook andere cellen voor, namelijk de staafjes in het netvlies. Door in het donker te kijken, activeer je de staafjes. Iedereen kent wel het verschijnsel dat je eerst het idee hebt dat je niets ziet in het donker en je na een tijdje steeds meer gaat zien. Dan zijn de staafjes aan het werk. Ik merkte met de rasterbril op dat mijn staafjes veel meer de kans kregen om te gaan zien en dit gaf rust in mijn ogen en zicht.

Vals licht, valse duisternis

De duisternis wordt omgeven met gevoelens van angst, onprettig, niet fijn. Tijdens de workshop kwamen de woorden naar boven: “Kind, wat zit je hier toch in het donker”, gezegd tegen mij door iemand vroeger, terwijl ik in rust met iets bezig was en helemaal niet door had dat het donker was geworden. Meteen werd er een lamp aangezet. In het donker zijn, dat is niet fijn is de achterliggende boodschap. Terwijl duisternis net zo belangrijk is voor de gezondheid van onze ogen en lichaam als daglicht. Net als dat je vals licht hebt, bestaat er ook valse duisternis. De duisternis waar we bang voor worden gemaakt. Waar spoken, boeven en enge mannen zijn. Echte duisternis is niet angstig, maar rustig en voedend. Zonder duisternis kan er geen licht zijn en zonder licht geen duisternis. Maar een groot deel van onze tijd besteden we in vals licht, binnen met tl, spaar, ledlampen aan en in valse duisternis, buiten of binnen met tl, spaar, ledlampen aan.

Gedachten

We sloten de avond af met een intuïtieve tekening maken, met kaarslicht, waardoor we de kleurtjes niet goed konden zien. Een leuke verrassing voor de volgende dag. Ik tekende mijn gedachten, die er in de stilte steeds waren en mijn mee voeren van het een naar het ander. Ze kwamen en gingen, maar wel vanuit rust. Prettig en aangenaam, met af een toe een verstoring tussendoor over bezigheden die ik allemaal nog wilde gaan doen.

Eenmaal weer buiten merkte ik de ontspanning in mijn ogen en de ruimte in mijn zicht. In de duisternis vol met valse lichten zag ik veel meer ruimte en diepte dan ik op de heenweg had gezien. Met mijn rasterbril op fietste ik weer terug. De duisternis tegemoet.

Zeven tips om goed te gaan zien

Download mijn gratis e-book 7 tips om goed te gaan zien en leer ik je de stappen die je direct kunt gaan zetten. Om op een natuurlijke wijze goed te gaan zien met je eigen ogen.

Klik hier om het e-book te downloaden

Ik zou het leuk vinden als je hieronder een reactie plaatst over jouw eigen ervaringen met zien in de duisternis.