“Welke vind je het mooist?” vraagt mijn zoon als ik zijn schelpententoonstelling bekijk. We zijn op een strandje, hebben net in het koude water gezwommen en liggen nu op onze handdoek op het zand. Mijn zoon is druk bezig geweest schelpen bij elkaar te zoeken. Ik bekijk zijn collectie en vind eigenlijk alle schelpen mooi. In iedere schelp is wel weer iets anders te zien dat mijn aandacht trekt. Kleine ribbeltjes, regelmatige lijnen, bijzondere kleuren. Maar ik moet er één kiezen, zegt mijn zoon. Het wordt uiteindelijk een witte schelp met zwarte en grijze strepen. Het contrast vind ik prachtig.
Unieke exemplaren
Hmmm, dat is niet de schelp die mijn zoon het mooist vindt. Hij laat een glanzend exemplaar zien met een lila streep in het midden. Ik moet bekennen dat deze schelp ook prachtig is. En er zijn er nog meer. De gebroken schelpen, die trekken nu ook onze aandacht. Een schelp waar een stukje of hoekje vanaf is, is die eigenlijk nog mooi? Mijn zoon en ik besluiten van wel. Want juist dankzij zo’n kleine beschadiging weet je heel zeker dat je een uniek exemplaar in handen hebt.
Graven in het zand
Details bekijken vind ik echt een genot. Gravend in het zand komen er nu allemaal kleine schatten naar boven. Langwerpige schelpjes, ronde schelpjes, kleine en piepkleine schelpjes, soms met een perfect rond gat in het midden, je kunt er zo een ketting van maken. Verwonderd bekijken we alle exemplaren en zijn we onder de indruk van de mooie vormen en kleuren die we te zien krijgen. De natuur is een groot wonder, niet alleen in de grootsheid van landschappen, maar ook in de details zoals in deze schelpen.
Schelpen bekijken is als kleine lettertjes lezen
Kleine schelpen in het zand bekijken is als kleine lettertjes lezen. Naarmate de jaren stijgen gaat het minder makkelijk. Tegenwoordig vindt iedereen het heel gewoon, als we ouder zijn dan 40 zeggen we: “Mijn arm wordt te kort”. Ik zie het vaak gebeuren, armen die zover mogelijk gestrekt wordt en ogen die druk bezig zijn scherp te stellen. De kleine lettertjes, die vroeger nooit een probleem waren, kunnen opeens niet meer worden gelezen.
Vanuit ontspanning kijken
Ik heb geleerd hoe ik vanuit ontspanning kan kijken, zodat ik de beelden van de schelpjes naar me toe laat komen en alle details goed zie. Ik weet dat ik zeker niet moet gaan knijpen en turen, want turende en knijpende ogen raken gespannen en dan is het lastiger om scherp te zien. Details bekijken is een helende bezigheid voor de ogen, mits je het bewust ontspannen doet.
Ogen zijn nieuwsgierig
Je ogen vinden het prettig om, vol nieuwsgierigheid, objecten te onderzoeken. Of het nu gaat om iets in de natuur, om gezichten van mensen, de lijnen in je eigen hand, een tekening of een schilderij. Of de vlekken die de koffiekopjes maken op de tafel tijdens een saaie vergadering. Ogen houden niet van saaiheid en gaan graag op zoek naar iets nieuws om te ontdekken.
Prettig en ontspannen
Als je moeite hebt met het lezen van kleine lettertjes, is het een goede oefening: naar buiten gaan en kleine details bekijken. Zorg ervoor dat je het beeld als het ware naar binnen laat stromen, vanuit een ontspannen blik. Zodra je gaat turen en knijpen, kun je even pauzeren en een oogontspannende oefening tussendoor doen. Heb je juist moeite met het zicht ver weg, dan helpt het kijken naar kleine details je ook om goed in de verte te zien. Je kunt hier klikken voor een filmpje met een oefening in het zien van kleine details.
Piepklein en een groot wonder
Tijdens het schelpen zoeken vind ik een piepklein slakkenhuisje. Wat is het een groot wonder om te zien hoe perfect zo’n slakkenhuisje in elkaar zit. Precies hetzelfde als een groot slakkenhuis, met dezelfde draaiing en dezelfde details. Maar dan alles heel klein. Hij past met gemak op mijn vingertop. En het slakje dat erin heeft gewoond, moet nog kleiner geweest zijn. Vol verwondering zit ik naar het schelpje te kijken.
Me verwonderen over de schoonheid
Me verwonderen over de schoonheid van de natuur. Het brengt als vanzelf ontspanning in mijn blik waardoor ik meteen beter ga zien. Hier en nu zie ik alles scherp en daar geniet ik van. Ik kijk toe hoe mijn zoon stokjes zet bij ieder onderdeel van de schelptentoonstelling. Zo zitten we hier nog een poosje. Als we weggaan, gooit mijn zoon zand over de schelpen. “Ik kan ze dan weer vinden dankzij de stokjes, als we terugkomen.” Wanneer dat zal zijn, weet ik niet. Ik ben benieuwd of de stokjes er dan nog zullen staan en de schelpen weer naar boven zullen komen. Maar waarschijnlijker is het dat ondertussen een ander kind, of een andere verwonderde moeder, de schelpen heeft gevonden om zich te vergapen aan de schoonheid ervan.
Hoe krijgen jouw ogen die niet meer zien zoals vroeger weer hun eigen zicht terug?
Download mijn gratis e-book 7 tips om goed te gaan zien en leer ik je de stappen die je direct kunt gaan zetten. Om op een natuurlijke wijze goed te gaan zien met je eigen ogen.
Corina Jacobs
op 30 Jul 2017Karin
op 07 Aug 2017Wil Offerhaus
op 24 Jul 2017clé
op 18 Jul 2017Margit Fees
op 18 Jul 2017Annette Schoonhoven-Groet
op 18 Jul 2017Karin
op 18 Jul 2017Corina Jacobs
op 05 Aug 2017Karin
op 07 Aug 2017