Gezellig en stil

Een groep die het zo gezellig en stil heeft met elkaar, dat had Jan nog niet eerder op deze manier gezien op ’t Hof van Axen. Samen met Sonja is hij de beheerder van dit spirituele centrum, dat midden in de Drentse bossen ligt, en heeft inmiddels al heel wat groepen voorbij zien komen. Direct vanaf het begin was er een klik tussen de zestien mensen die meededen aan de weekendcursus Moeiteloos kijken zonder bril of lenzen begin januari. Het mooie was dat er naast tijd voor gezelligheid ook steeds tijd was voor stilte. Als ik een oefening of activiteit wilde uitleggen vroeg ik om de stilte, maar vaak ontstond hij spontaan tussendoor.

De cursus stond in het teken van ‘drie dagen duisternis’ en vond plaats tijdens de nieuwe maan. Maanlicht was er dus niet, maar de sterren schitterden daardoor des te meer. Toen we tijdens een avondwandeling door het bos liepen, zag ik de sterren tussen de takken van de bomen door glinsteren in de lucht en kon ik me voorstellen waar het idee van de kerstboom vandaan is gekomen. Het bos stond vol met kerstbomen en het leek of ze gevuld waren met kleine lichtjes.

Gezellig en stil rond het meer

Jan vertelde ons over de twee meren die grenzen aan ’t Hof van Axen. Rond het zandmeer wonen natuurwezentjes die je graag helpen bij het loslaten van zaken die je niet meer nodig hebt. Je moet ze er wel eerst om vragen, zei Jan. En dat deden we. In stilte stonden we bij het meer. Het geeft niet of je wel of niet in natuurwezentjes gelooft, je voor te stellen dat ze er zijn is meteen een goede oefening voor het zicht. Met je verbeeldingskracht stimuleer je je visuele cortex en hierdoor wordt je zicht helderder en je blik weidser.

Dankbaar voor mijn wazige zicht

Onderweg naar het meer liepen we in stilte. Ik voelde dankbaarheid naar mijn wazige zicht toe. Ook al zie ik goed zonder bril, de waas in de verte speelt nog regelmatig een rol. Ik dacht aan hoe die waas mij op het pad van de Natuurlijk Zienmethode heeft gebracht, waardoor ik heb ontdekt wat allemaal wel en niet helpt om weer goed te gaan zien. Ik ben dankbaar dat ik die kennis nu mag doorgeven aan anderen, zodat zij ook weer verder geholpen worden. Dankbaarheid en loslaten gaan samen, zo voelde ik, en het mooie was dat een week later iemand haar dankbaarheid naar mij toe uitsprak. De mevrouw in kwestie, die lijdt aan glaucoom, had grote veranderingen doorgemaakt met betrekking tot haar ogen. Ze mailde: “Ik wil je uit de grond van mijn hart bedanken voor het feit dat jij zó goed weet wat heilzaam is voor de ogen en dat je op mijn pad bent gekomen.” Het gaat stukken beter met haar ogen: de oogzenuwen zijn versterkt en het zicht is met een kwart vooruit gegaan.

Het wens-meer en het zachte licht van vuur

Het andere meer dat grenst aan ’t Hof van Axen heeft een verbinding met de toekomst, zo vertelde Jan. Daar kan je hulp vragen bij het verwezenlijken van je wensen. Op zaterdagavond stonden we met zijn allen aan de rand van het meer, om een mooi vuur. Het was prachtig zo, met het donkere wateroppervlak op de achtergrond. In het begin van de avond was de lucht bewolkt, dus was er geen licht van de sterren. Toch kon je heel goed het meer onderscheiden. Een deelnemer merkte op dat het zo wonderlijk was dat het licht van het vuur je niet verblindde. We konden inderdaad met gemak van het vuur naar het donkere meer kijken, zonder dat onze ogen eerst aan de donkerte moesten wennen. Dit is heel anders als je eerst in een lamp kijkt en dan naar het donker. Dan zie je echt niets.

Vallende sterren

Het vuur was er met als doel de emoties en blokkades die het zicht blokkeren op te ruimen. We hadden ze die middag geschilderd, het waren mooie kunstwerken geworden en het was bijna zonde om ze te verbranden. Toch was het goed om er afscheid van te nemen, zodat de weg weer vrij kon komen voor nieuwe inzichten, zonder blokkades. Na een tijd trok het wolkendek open en werden we tweemaal verrast door een vallende ster. Een bevestiging dat onze wensen voor de toekomst gehoord waren.

Smakelijke kost voor de ogen

Terwijl wij drie dagen lang onze ogen de kost gaven in deze prachtige omgeving, genoten van het mooie weer en de fijne oefeningen voor de ogen, leefde Jan zich in de keuken uit op de bereiding van allerlei heerlijks. Hij maakte oogversterkende maaltijden met vlees van Drentse landschapsrunderen, zoals heerlijke soepen van beestenbottenbouillon, Thaise curry met stoofvlees en lekkere eiermuffins. Wie geen vlees wilde eten, kon kiezen voor de vegetarische variant. We genoten allemaal van de heerlijke salades, gefermenteerde groentes en smakelijke toetjes, gezoet met fruit. Het toppunt van zaligheid was het zelfgemaakte ijs. In ’t Hof van Axen wordt alles zelf bereid, ook het ijs. Al dit heerlijks werd opgediend in mooi opgemaakte schalen; dankzij Jan gaven we onze ogen letterlijk de kost!

Hoe krijgen jouw ogen die niet meer zien zoals vroeger weer hun eigen zicht terug?

Download mijn gratis e-book 7 tips om goed te gaan zien en leer ik je de stappen die je direct kunt gaan zetten. Om op een natuurlijke wijze goed te gaan zien met je eigen ogen.

Klik hier om het e-book te downloaden