Veranderingen voltrekken zich vaak op een subtiel niveau. Daardoor word je je niet zo snel bewust van het feit dat je zicht verbeterd is. Bovendien: je bril heeft niets te maken met subtiliteit, hij camoufleert iedere vooruitgang. Als je wazig ziet en je zet je bril op, wordt de wereld om je heen direct scherp. Geen subtiele verandering, maar een grove. En deze grofheid zet zich voort in je zicht. De bril over-activeert alleen het scherpe zien, in plaats van dat hij het gehele visuele systeem stimuleert om in actie te komen. Je ziet dan misschien wel heel scherp, maar andere manieren van zien verliezen langzaam hun functie.

Verliezen van ‘de fijne motoriek’

Zo verliezen onze ogen gedurende de jaren steeds meer de functie van ‘de fijne motoriek’. Dat komt doordat het dragen van een bril en het staren naar beeldschermen de werking van het ciliair lichaam verstoort. Deze verdikking vanuit het vaatvlies, die vlak achter de ooglens ligt en waarin zich een kringspier bevindt, zorgt voor de accommodatie van de lens en voor de productie van kamerwater. Als je de fijne motoriek nauwelijks of niet meer gebruikt, verliest het ciliair lichaam zijn functie en veerkracht. Het oog kan niet goed meer accommoderen en het maakt niet genoeg kamerwater meer aan. Je gaat slechter zien en je krijgt last van droge ogen.

Veranderingen kunnen heel subtiel zijn

Dat veranderingen zich heel subtiel kunnen voltrekken, merk ik regelmatig op bij mezelf. En niet alleen in mijn zicht, maar met betrekking tot allerlei gebeurtenissen in mijn leven. Gisteren, tijdens het geven van een workshop, viel ik van een krukje. Iemand vroeg of er een raam open kon. Ik ben niet zo lang, dus ging ik op het krukje staan om een paar raampjes boven de deur te openen. Dat het krukje maar drie pootjes had en daardoor weinig stabiliteit gaf, besefte ik pas toen het al te laat was. Bij het derde raampje ging het mis: het krukje gleed pardoes onder me vandaan en ik ging onderuit. Het was een behoorlijke val en ik lag languit op de grond.

Veerkrachtig gestel

Behalve dat mijn heup een beetje zeer deed, was er niets aan de hand. Ik was wel geschrokken van de val, maar er niet door van slag geraakt. Een paar jaar terug zou dat zeker anders zijn geweest. Dan zouden de tranen achter mijn ogen hebben geprikt en ik verwacht dat ik meer pijn zou hebben gevoeld. Ik had toen zoveel meer spanning in mijn lijf dan nu. Mijn gestel bleek gisteren veerkrachtig genoeg, waardoor ik de val goed kon opvangen, snel weer van de schrik herstelde en niets had gekneusd of gebroken. Soms heb je even een grove klap nodig om te ervaren hoe subtiel alles is veranderd.

Subtiele verandering nauwelijks merkbaar

Als mensen het gevoel hebben dat ze geen vooruitgang boeken bij het beter gaan zien, gaat het altijd over het scherpe zicht. Deze mensen zijn vaak al tientallen jaren gewend, of liever gezegd verslaafd, aan de onnatuurlijke scherpte die een bril geeft. Dat het zicht niet direct scherp wordt bij het afzetten van de bril, kan dan grote frustraties opleveren. De grofheid in het zien is zo’n gewoonte geworden dat de subtiele veranderingen nauwelijks merkbaar zijn.

Totdat ik er naar vraag

Totdat ik ernaar vraag. “Hoe is het met de kleuren die je ziet, de diepte, de contrasten? Hoe gaat het met je ruimtelijke zicht?” Dan worden de veranderingen wél opgemerkt. En komen er andere verhalen naar boven. Bijvoorbeeld dat mensen zonder de bril op meer ontspanning en vrijheid ervaren. Dat het ‘lijkt’ of ze meer kleur en diepte zien. ‘Lijkt’. De veranderingen zijn zo subtiel dat mensen het niet direct geloven. Het ‘lijkt’ natuurlijk niet zo, het is zo. Je ziet echt meer kleur en diepte. Het zicht wordt steeds helderder. Je blikveld wordt breder. Je ervaart meer ruimte bij het zien. Het scherpe zicht volgt later vanzelf, maar het zal nooit meer zo scherp en grof zijn als het was. Het zien wordt steeds subtieler.

Met vallen en opstaan

Het verbeteren van het zicht kent periodes van vallen en opstaan. In de vakantie gaat het bijvoorbeeld goed, maar zodra we weer aan het werk gaan en verplichtingen om de hoek komen kijken, neemt de kwaliteit van het zicht weer af. Waarschijnlijk word je je er dan pas van bewust dat je ogen de ruimte en de vrijheid missen. Zeker als je bij het werk toch de bril weer gaat dragen. Vroeger zou je niet eens in de gaten hebben gehad dat je zicht opnieuw minder goed werd. Nu wel. Het feit dat je je hier nu van bewust bent, is een belangrijke, subtiele verandering.

Ruimte in zien en zijn

Dat er steeds meer ruimte ontstaat in mijn leven, is een subtiele verandering die ik opmerk. Ik doe de afwas ’s morgens altijd voordat ik de kinderen naar school breng. Ouderwets met de hand, ik heb geen afwasmachine. Jarenlang was het nogal een gestress om het klaar te krijgen voor vertrek, maar ik vond het zo prettig om dan eenmaal thuis met een schone lei te kunnen beginnen. Tegenwoordig doe ik deze afwas met gemak en vaak vouw ik ook nog de was op. Daarnaast help ik mijn zoon met zijn twee gebroken benen bij het aankleden, en bij het zich verplaatsen naar de rolstoel. De eerste week na de vakantie was het wennen om in een nieuw ritme te komen, maar nu  lukt me dit alles met gemak en vertrekken we volkomen ontspannen naar school. De ruimte die ik ben gaan ervaren in mijn zicht, ervaar ik ook bij mijn dagelijkse activiteiten. Ik heb geleerd dat goed voor je ogen zorgen een positieve invloed heeft op alle terreinen van je leven. Soms heel subtiel, maar soms ook heel duidelijk merkbaar.

Zeven tips om goed te gaan zien

Download mijn gratis e-book 7 tips om goed te gaan zien en leer ik je de stappen die je direct kunt gaan zetten. Om op een natuurlijke wijze goed te gaan zien met je eigen ogen.

Klik hier om het e-book te downloaden

Hoe werkt dat bij jou? Hoe ervaar jij de subtiele veranderingen in je leven en je zicht? Ik vind het leuk als je je ervaringen hieronder wilt delen.