Gisteren hoorde ik van een vriendin dat zij scheefhuurder is. Ze woont sinds kort in een leuk appartement, wat haar veel geld kost aan huur, 820 per maand inclusief stookkosten. Ze mocht het eerst niet huren want ze verdiende namelijk te veel. Haar salaris voor een 40-urige werkweek bedraagt 1600 euro. Een jaar later mocht ze het toch wel huren(ik denk niet dat ze de woning kwijt raakten aan iemand met een lager salaris) en vervolgens wordt ze gezien als een scheefhuurder en mag ze dit jaar 1,5% extra huurverhoging betalen op de 3% jaarlijkse huurverhoging.
Er wordt ons een plaatje voorgespiegeld
Scheefhuren kwam een aantal jaren terug opeens in een kwaad daglicht te staan. Omdat er mensen zijn die met een dubbel salaris in een huurwoning wonen van 300 tot 400 euro per maand. En dit wilde de Regering aan gaan pakken. Met alle begrip van het volk, want ja, 400 euro huur als je met zijn tweeën een goed salaris hebt, dat is natuurlijk niet eerlijk. Ons werd een plaatje voorgespiegeld, waarvan iedereen wel ongeveer hetzelfde dacht. Vervolgens verdween dit plaatje naar de achtergrond, werden er allerlei maatregelen genomen die onze privacy schenden, want de belasting geeft nu de inkomsten gegevens door naar de woningbouwvereniging. Maar ook ons recht op een betaalbare woning. Want voor je het weet ben je opeens een scheefhuurder.
Wie is er nu de echte scheefhuurder?
En morgen is het koninginnedag. Een dag waarin het volk vrijmarkt mag houden, zijn spullen op straat mag verkopen (zodat ze de huur kunnen betalen) en feest mag vieren. Zodat we alle andere dagen in het jaar weer netjes in het keurslijf naar ons werk mogen gaan en aan onze verplichtingen voldoen. Terwijl de nieuwe koning zich het apenzuur lacht in zijn riante paleis met zijn riante inkomen. Wie is er nu de echte scheefhuurder?
De ogen!
Je zult je misschien afvragen, wat heeft dit verhaal nou met de ogen te maken. Maar gezonde ogen gaan verder dan alleen maar goed zien. Het gaat ook over inzien. Inzichten in de buitenwereld en inzichten in je eigen innerlijke wereld. Ze zeggen wel dat de ogen de spiegel naar je ziel zijn. En zo ervaar ik het zelf. Door met mijn eigen ogen te zien krijg ik steeds meer helderheid over mijn innerlijke zelf. Wat mij blokkeert in het zien, maar ik krijg ook steeds meer helderheid naar de buitenwereld toe. Wantoestanden zag ik altijd wel, maar nu doorzie ik beter hoe het allemaal werkt. Welk spel er gespeeld wordt.
Het spel van het vrije volk
En morgen wordt er het spel gespeeld van het vrije volk en de vrijmarkt. Maar hoe vrij zijn we nu eigenlijk echt? Ik hoor zo vaak terug van mensen dat ze last hebben van hun ogen en dat ze merken dat de computer geen goede invloed hierop heeft. Maar dat hun werk eruit bestaat dat ze acht uur per dag achter de computer werken. Het belemmert ze in het genezen van de ogen, maar ze weten niet hoe ze dit kunnen veranderen. Want geen werk, betekent geen inkomsten en zonder inkomsten kan de huur of hypotheek niet betaald worden. Een baan kan als een gevangenis voelen, zonder daar direct bewust van te zijn.
Druk is groot
Als ik mensen voorstel om op werk te vragen of er in ieder geval goede verlichting, volspectrum daglichtlampen, opgehangen mag worden, dan wordt dit vaak meteen weggewuifd. Dat gaat de baas echt niet doen. Ook het idee om regelmatig een lichtpauze i.p.v. een rookpauze te nemen, is al een drempel waarvan mensen niet geloven dat ze die kunnen nemen. De druk van wat wel en niet mag op werk is enorm groot. Niet alleen van de baas, maar ook het idee wat de collega’s zullen vinden.
De eerste stap naar vrijheid
Misschien is de eerste stap naar vrijheid wel het ervaren waar je de gevangenis voelt. Waar ikzelf me het eerst bewust van werd, was het gevangen voelen als gezin in het schoolsysteem. Iedere dag weer de kinderen op tijd wakker maken uit hun slaap. Ook als ze geen zin hadden in school, ze er wel naar toe brengen. Vaak onder grote stress en haast om te zorgen dat we op tijd aanwezig zouden zijn. Kwaad werd ik erop, de gevangenis die ik hierin kon ervaren. En verdrietig op momenten dat ik zag dat één van de kinderen zich niet fijn voelde op school. Door het me bewust te worden, kan ik er nu, een paar jaar verder inmiddels, makkelijker mee om gaan. Ik ervaar minder stress in het brengen en halen. We komen makkelijker op tijd en ik zie ook dat de kinderen het beter naar hun zin hebben. Ook al vinden ze niet alles leuk op school.
Zeven tips om goed te gaan zien
Download mijn gratis e-book 7 tips om goed te gaan zien en leer ik je de stappen die je direct kunt gaan zetten. Om op een natuurlijke wijze goed te gaan zien met je eigen ogen.
Klik hier om het e-book te downloaden
Waar kun jij je onvrij invoelen? Ik zou het leuk vinden als je hieronder een reactie achterlaat.
Eva Grootenhuis
op 04 May 2013