Voor ons is de vakantie voorbij en het gewone leven weer begonnen. De kinderen hebben er alweer een week school op zitten. Ik heb mijn eerste workshop weer gegeven en ook andere activiteiten verricht. We zitten in een totaal ander tempo dan tijdens de vakantie. In de ochtend gaat weer de wekker op een tijdstip waar ik er nog niet aan toe ben om wakker te worden. En mijn kinderen meestal ook niet. De klok zit achter ons aan, omdat we op tijd worden verwacht in het klaslokaal.

Mijn kinderen zitten nog niet in het schooltempo

Dat mijn twee jongste kinderen niet in het tempo van school zitten, was vanmorgen heel duidelijk. De jongste was wel vanuit zichzelf wakker geworden, maar lag in bed heerlijk stripboekjes te lezen en had duidelijk geen zin om al naar beneden te komen. De middelste was nog in diepe slaap toen ik haar wakker maakte. Met wat gemor komen ze er wel uit. Maar alles gaat vervolgens op zijn elf-en-dertigst. Ik denk dat vijftien minuten voor vertrek toch ruim voldoende moet zijn om tanden te poetsen, jas en schoenen aan te trekken, dat is nogal naïef van mij.

Ze treuzelden …

Want in kindertempo is er alle tijd om te spelen met Leeuwtje en Pinguin. Over schoenen aan doen kun je heel lang doen, zeker als je tussendoor nog een boekje gaat zitten lezen. Vervolgens met elkaar ruzie maken over tandenpoetsen. En ik maar zeggen: “Ga nu je jas aan doen, ga nu je tanden poetsen. Pak je fiets, anders komen we te laat.” Zucht:  “Wil je dan te laat komen?,” vraag ik dan. Dit willen ze namelijk niet en deze opmerking wil het tempo nog wel eens verhogen. Maar deze ochtend maakte het geen indruk en treuzelden ze rustig voort.

Het is of mijn adem niet goed meer kon stromen

Ondertussen raak ik boos en geïrriteerd en bedenk ik: “Volgende keer doen we dit anders”. Hmm, een gedachte die wel vaker omhoog is gekomen. Ben ik er toch weer ingelopen en heb ik me laten verleiden door de druk en stress. Ik voel de spanning bij me stijgen, vooral op mijn nek, schouders en ogen. Het is of mijn adem niet goed meer kan stromen en er iets in mij is dat mij voortduwt. Ik voel letterlijk dat mijn lichaam wat naar voren gaat staan door deze spanning en ik me ergens ingeduwd voel: namelijk in de structuur van de maatschappij, waardoor ik van alles moet en dit vervolgens ook op mijn kinderen overbreng.

Op de fiets gleed de spanning van me af

Mijn ogen kunnen duidelijk dit tempo niet bijhouden. Ze gaan waziger zien en ik voel de spanning rondom mijn oogbollen. Uiteindelijk zitten we op de fiets.  Er glijdt een stuk spanning van me af en dan weet ik ook dat we op tijd zullen komen. Ik hoef nergens meer achteraan. Fietsen is voor mij een manier om weer even tot mezelf te komen en te voelen wat er bij me gebeurt. Ik word me bewust van de spanning die zich heeft opgebouwd en als ik deze  van me af laat glijden, zie ik alles meteen helderder worden. De rust komt terug in mijn ogen.

Mijn ogen zijn mijn leermeesters

Ik ben dan heel dankbaar dat ik weet hoe ik weer tot rust kan komen. Vroeger had ik vaak niet eens door dat ik vol met stress en spanning zat. Nu ik geen bril meer draag zijn mijn ogen echt mijn leermeesters geworden. Ik zie en ik voel dat er spanning is en weet hoe ik dit weer los kan laten. Hoewel ik me nog wel laat verleiden in de spanning en stress te schieten, is dit minder vaak en minder sterk. Ik ben me er heel snel bewust van en kan het makkelijker weer los laten. De Bates methode heeft me hier echt bij geholpen. Zou je dit ook graag willen leren, klik dan hier voor meer informatie over mijn digitale cursus.

Het ophalen is minder erg …

Als vijf minuten voor tijd de kinderen bij school zijn afgeleverd, keert de rust weer terug en kan ik weer naar mijn eigen tempo toe. Ik ga even een boodschap doen, de was ophangen, wat mails beantwoorden en dit bericht schrijven. Dat is dan wel weer het fijne van het feit dat de vakantie afgelopen is. Zonder kinderen heb ik meer tijd en kan ik de dingen doen die ik wil doen. Tot het volgende klokmoment zich aandient en ik om 15.00 uur weer op het schoolplein moet staan om de kinderen op te halen. Maar dit is toch een minder stressvol moment dan de ochtend. Als ik ’s middags wat later ben is er niet zoveel aan de hand. De kinderen wachten wel en er hangen geen sancties van school en onderwijsinspectie boven mijn hoofd.

Zeven tips om goed te gaan zien

Download mijn gratis e-book 7 tips om goed te gaan zien en leer ik je de stappen die je direct kunt gaan zetten. Om op een natuurlijke wijze goed te gaan zien met je eigen ogen.

Klik hier om het e-book te downloaden

Hoe zit dat met jouw ogen? Kunnen zij het tempo van deze maatschappij bijhouden? Ik zou het leuk vinden als je hieronder jouw ervaringen wilt delen. Merk je verschil hoe je tempo is met of zonder bril.