Wat heb jij nodig om te beginnen?

Aad van Elswijk Ik heb al heel veel gelezen, uit verschillende gezichtspunten. Soms is het tegenstrijdig wat er gezegd word. Ik ben zeer gemotiveerd en doe er veel voor. Ik heb ver gevorderd glaucoom. Het is vooral VERTROUWEN hebben in de informatie die je krijgt. De oogarts en de alternatieve kant zouden samen moeten werken. Dan staat de patiënt pas echt centraal. Met vriendelijke groet Aad

Toen mijn optieker enkele maanden geleden opperde dat ik staar had en best een operatie zou laten doen, ging ik op zoek naar natuurlijke wijzen, want een operatie aan m’n ogen wil ik niet. Sindsdien palmer ik elke dag en doe ik simpele dingen (dagstart, was opvouwen, afwas,...) zonder bril/lenzen (-6,5). Maar verder dan 1u per dag kom ik niet. Want veel dingen lukken niet zonder (poetsen, koken, fietsen, boodschappen, lezen, tv-kijken,...), dan zou ik een hele dag niks kunnen doen. Ik voel de ontspanning wel zonder, maar als ik het te lang doe worden m’n ogen moe. Vreemd genoeg voel ik veel meer spanning en druk van een bril dan van lenzen (daar voel ik niks van). Dus ja: kan ik met 1u per dag zonder bril/lenzen wel vooruit gaan? Misschien heb ik een stappenplan nodig? Ik blijf in elk geval volhouden!

Dag Karin, Goede vraag die je stelt!! Voor mij persoonlijk is het vooral inzicht in ''wat'' en ''hoe'' ik dat kan doen. Dus: heel praktische tips en adviezen, en daarbij ook de overtuiging bij mezelf dat je ogen dus ook echt kunnen verbeteren zonder bril. Ik ben jarenlang in de veronderstelling geweest dat eens een bril altijd een bril en zelfs een steeds veel sterkere bril een gegeven zou zijn. Ook de relatie tussen oogklachten en voeding vind ik boeiend. Maar vooral het besef dat je als het om je ogen gaat je echt zelf de regie in handen kunt nemen, met een goede ''coach/teacher'' die je daarin kan begeleiden.

Ik denk dat het vertrouwen in mijn ogen weg is, dus wat ik nodig heb is weer leren vertrouwen op mijn lichaam. En de bevestiging dat als ik mijn lichaam en ogen serieus neem, mijn zicht ook beter wordt. Natuurlijk heb ik daar geduld bij nodig en is het logisch dat het tijd kost aangezien mijn ogen na jarenlang op een bepaalde manier behandeld te zijn, niet binnen een dag weer goed functioneren. Ik volg je nieuwsbrieven al een tijdje en merk dat ik anders ben gaan kijken naar spanning en ontspanning. Ik begrijp nu beter hoe slecht zicht en psychische spanning samengaan, alsof mijn ogen mee verkrampen met de rest. Het is moeilijk om te weten waar de oorzaak hiervan is en dus ook waar de sleutel tot genezing ligt. Momenteel heb ik -8 aan beiden ogen, al wezen oogmetingen op bepaalde momenten een nog sterkere afwijking aan. Mijn werk is visueel, ik heb een achtergrond als kunstenaar en mijn inkomen is afhankelijk van een goed werkend zicht. Helaas zijn veel werkzaamheden digitaal geworden. Ik probeer zoveel mogelijk rust in te plannen, maar zolang ik niet 100% vertrouw op het zelf genezend vermogen van mijn lichaam, weet ik dat het nog een lange weg is. Daarom denk ik dat ik voornamelijk vertrouwen nodig heb, wetend dat mijn lichaam altijd op zoek is naar een manier op te genezen zodra ik het daar de ruimte voor geef. En ik hoop via jouw methode om daar weer meer mee in contact te komen.

Wat we het meest nodig hebben om goed voor onze ogen te zorgen, zijn aandacht en volharding. Ik volg de berichten van Karin al langere tijd, die me vanaf het begin getroffen hebben - waarschijnlijk omdat ik het graag wil geloven, zonder kunstmatige middelen en/of medicijnen goed te kunnen zien zou fantastisch zijn ! Persoonlijk deelnemen aan een cursus lijkt me heel leuk en interessant, maar omdat ik in Italie woon, at moeilijk te realiseren - en ik moet toegeven dat ook de economische kant van een dergelijke deelname voor mij een drempel is. Dus ben ik begonnen met het toepassen van kleine veranderingen in het dagelijks leven. Als ik naar buiten ga voor mijn dagelijkse wandeling, blijft de bril thuis - en hoewel ik in het begin het gevoel had dat mijn ogen last hadden van het felle licht (ik draag / droeg buiten altijd een zonnebril met lenzen op sterkte) merk ik nu dat mijn "blote" ogen veel meer genieten van de buitenlucht ! Ze zijn minder droog, voelen frisser aan .. een kleine verandering die voor een fijne verbetering heeft gezorgd. Zo heb ik ook het lezen 's avonds in bed bij een nachtlampje afgeschaft - overdag lezen bij vol daglicht is veel fijner en minder vermoeiend. Twee kleine veranderingen die ervoor zorgen dat mijn ogen beter in hun "vel" zitten - ik sta ervoor open om er nog meer te ontdekken ! Om bijvoorbeeld het "vliegje" waar ik soms op mijn rechteroog last van heb, te elimineren ? Zou fijn zijn ! Ondertussen zorg ik voor meer kleine relax-momenten in mijn leven ... ik ben ervan overtuigd dat dat ook een positieve invloed heeft. Ik kijk uit naar je boek ! Groetjes Karin

Een vraag die me bij de kladden greep....wat heb ik nodig om goed voor mijn ogen te gaan zorgen? Eerlijk gezegd heb ik geen idee! Ik heb wel een idee van het gedoe wat ik ervaar met 3 verschillende brillen, die me niet bepaald comfort of een altijd heel scherp zicht opleveren, maar de vermoeidheid alleen maar lijken te verergeren. Maar echt actief nadenken over hoe ik mijn ogen beter kan verzorgen, daar lijk ik maar niet aan toe te komen. Dus wat heb ik nodig om hier wel actief mee aan de slag te gaan? Misschien dat jouw workshop een goed begin zou zijn?

Karin, ik volg jou met zeer veel interesse!.. Ik ben vroeger zeeman geweest en zonder bril kwam je daar niet voor in aanmerking!..ik heb ruim een jaar gevaren als leerling-stuurman en heb daarna mijn diploma 3E stuurman grote handelsvaart (GHV) gehaald!.. Iedere reis vertelde iemand mij: 'jij zult later een heel goede kapitein worden, maar waarom ga je niet studeren?.."... Ik heb dat dus gedaan!.. en ben cum-laude afgestudeerd aan de TH-Delft als architect en stedenbouw-kundige!.. Ik ben een bijna geboren vechtjas door het beroep van mijn vader en opa (dominee's)!.. Ik heb pas op latere leeftijd een bril nodig gehad om alles goed te kunnen lezen!.. Maar ik heb zelf ontdekt, dat ik 's avonds beter mijn bril kon afzetten om beter te kunnen zien in het donker!..Ik heb twee soorten brillen: een ver-zicht en een combinatie van lezen met ver-zicht!.. Ik heb ontdekt, dat ik de ver-zicht bril niet meer nodig heb!.. Ik heb alleen voor details een bril nodig, helaas!..

Mijn verhaal is een beetje gelijklopend met dat van Joanne. Ik draag een bril vanaf mijn 7e jaar, ik ben er ondertussen 64.. Ik ben bijziend en heb astigmatisme. Tot over een jaar of 5 ging het eigenlijk vrij goed met een bril, al heb ik altijd wel slecht gezien in de verte, maar ik dacht dat dat normaal was met de afwijking die ik heb. Tot ik een jaar of 5 geleden lichtflitsen ging zien in het donker. ik heb blijkbaar een krimping van de oogbol waardoor die een beetje loskomt van het netvlies (glasvochtloslating). Verder zou ik cataract hebben en ik zie ook stofjes voor mijn ogen. Met mijn huidige bril zie ik redelijk goed in de verte maar om te lezen en om computerwerk te doen moet ik die bril altijd "optillen", dan zie ik beter. De optieker zegt mij dat ze mijn bril niet beter kan corrigeren, dat hij zo op zijn best is. Dit alles bezorgt mij fameuze verblinding van tegenliggers bij het autorijden in het donker.. En bij het fietsen in volle zon moet ik een klep opzetten want anders heb ik teveel last van de zon die in mijn ogen schijnt. Wat mij tegenhoudt om in te schrijven voor de oogcursus van Volzicht is het feit dat het veel geld kost en dat ik het misschien niet zal volhouden. Ik lees ook dat je je eetgewoonten moet aanpassen en dan denk ik: lust ik dat soort eten wel? Ik ben Belgische en Nederlanders en Belgen hebben toch sowieso een beetje andere eetgewoonten? Misschien vind ik dat aangepaste eten wel helemaal niet lekker en geef ik het op. En ook: helpt het allemaal wel? Maar ik heb mij nog altijd niet uitgeschreven voor jou nieuwsbrief, Karin, Dus, zoals Joanne ook zegt: ik ben nog altijd nieuwsgierig en hoopvol. Want het enige wat oogartsen kunnen is blijkbaar een bril voorschrijven of opereren. En vooral van dat laatste heb ik toch wel schrik dat er iets zal mislopen.......

Ik heb op jonge leeftijd, ca 9 jaar een bril gekregen. Ik heb niet zoiets van erfelijk. Erfelijk is een neiging waaraan je niet hoeft toe te geven. Voor mij is het zo dat ik toen ik naar de kleuterschool moest daar niet graag naar toe ging. Gelukkig trof ik een lieve non en dat maakte dat ik wel graag naar de kleuterschool ging. De lagere school gaf in de 1- 2e klas geen probleem. Ik deed het goed en ik had een schat van een juffrouw. In de derde klas kreeg ik een draak van een meester. En prompt kon ik het bord niet meer zien. Ik wilde het (denk ik) niet meer zien. Vanaf dat moment was er een bril voor bijziend. Ik las veel en graag. Ik las de jeugdbief in het dorp volledig uit. En mocht vervolgens vroeger naar de volwassenenbieb. Ik ws een kind dat goed alleen kon zijn maar ik had ook veel vriendjes en speelde voornamelijk buiten. Daarnaast hielp ik vanwege een paar gehandicapte broer/zus door pokkenvaccin veel in het huishouden. Al die tijd heb ik trouw een bril laten aanmeten. Ik heb -3 met cylinders, whatever that may be. En dat is redelijk stabiel gebleven. Ik heb me in het verleden wel eens een weekend gegund volgens de bates methode en dat scheelde me in dat weekend alleen al 2 punten. Maar mijn vele werk met computer leidde ertoe dat ik de discipline niet kon opbrengen. Discipline en werkdrukte maken het lastig voor mij om het geloof in mezelf te houden en en de oefeningen. Ik geloof wel dat bijvoorbeeld frequentiebehandeling een uitweg voor mij zouden kunnen zijn. Alles is frequentie. Mijn ogen zijn wat uit frequentie. En o ja, ik heb sinds en jaar een mouche die voorbij vliegt. Voor mijn gevoel vooral later op de dag. Denk toch vermoeidheid. Het is niet altijd. Ik hoop dat je er wat aan hebt Karin. Ik hecht ook wel waarde aan de benadering van Hamer, de nieuwe geneeskunde.

ik moet heel veel computerwerk doen en heb geen mogelijkheid dat te laten. de diagnose is macula degeneratie (leeftijd 82). altijd branderige, tranende ogen , soms is het wit rood Ik druppel met van alles maar dat helpt weinig. Ook de nachtzalf inbrengen en het 'smorgens schoonmaken met compressen doe ik wel maar zonder veel resultaat.

'Wat heb ik nodig om goed voor mijn ogen te gaan zorgen?' De nieuwbrieven van Karin volg ik al geruime tijd, ook met enige tussenpozen. Ook heb ik diverse introductievideo's van Karin bekeken. Als 50 jarige ondernemer spreekt de inhoud mij aan, alleen de vorm en de verpakking schrikt me veelal af om door te pakken. Tekstueel komt het veelal zweverig over, en gaat het niet direct in een rechte lijn richting een doel. Dit zal deels met het verdienmodel te maken hebben, om niet meteen alles weg te geven. Ook het woordgebruik oogt soms wat kinderlijk, en leidt niet tot een 1 op 1 gevoel. De mensen die worden aangehaald als voorbeeld zijn voor mij lastig ter identificatie. Ik herken mij niet in hen. Op mijn leeftijd, zonder bril of lenzen, wil ik graag zo lang mogelijk volhouden. Ik geloof in de methode van Karin. Nu nog de vorm en de verpakking die mij past. Groet, Jasper

Ik ben sinds zeer jonge leeftijd bijziend, en heb nu -8 aan beide ogen, en een redelijke cylindrische afwijking. Daarnaast behoorlijk wat mouches volantes en als ik moe ben lichte strabismus. Ik ben er eigenlijk altijd vanuit gegaan dat dit nu eenmaal zo was, dat het erfelijk is (mijn vader is ook sterk bijziend), en dat er niets aan te doen is behalve correctie dmv een bril of lenzen. Onlangs kwam ik erachter dat mensen die erg bijziend zijn een behoorlijk hoge kans hebben om op latere leeftijd slechtziend te worden, daar schrok ik wel van. Nu wordt het me duidelijk dat het lang niet alleen maar erfelijk is, en dat bv veel lezen op jonge leeftijd blijkbaar ook tot (sterkere) bijziendheid kan leiden. En daarnaast dan dus nog het idee dat er misschien wél iets aan te doen is - maar dat kan/durf ik bijna niet te geloven. Dat kan toch niet waar zijn? Als dat zo is, waarom wordt dit dan niet veel vaker gedaan? Dat is denk ik ook waarom ik niet ben begonnen met bijv het Oogcollege - ergens zit er ongeloof en misschien ook een stukje wantrouwen, bang dat het kwakzalverij blijkt te zijn misschien, dat het weggegooide tijd en geld zal blijken te zijn. Anderzijds heb ik me toch nog steeds niet afgemeld voor de nieuwsbrief, dus er zit ook nog een stuk nieuwsgierigheid, en hoop.