Op 1 april werd ik in het zonnetje gezet. VolZicht bestond die dag vijf jaar en ik besloot het te vieren met een feestje. De gedachten om een feestje te geven ontstond vol enthousiasme in januari, maar direct daarna verdween het enthousiasme en ontstonden er allerlei obstakels in mijn hoofd. Vooral de keuzes die ik hierin moest gaan maken blokkeerden mij. “Waar ga ik het doen? Thuis of ergens anders? Waar dan ergens anders? Is het wel leuk thuis? Wat een werk allemaal? Wie ga ik uitnodigen. Dadelijk vergeet ik iemand uit te nodigen.”
Ik vond het wel genoeg met het geblokkeer van mij
Mijn enthousiasme was veranderd in tegenzin. Ik wilde het toch maar niet doen. “Veel te veel gedoe. Straks komt er niemand.” Zo verstreken de weken en had ik nog geen uitnodiging verstuurd. Tot een paar weken terug. Ik vond dat het wel genoeg met dat geblokkeer van mij, ging zitten en verstuurde een uitnodiging. Zo moeilijk was het niet, met 1 email ontstond het feest. Bij mij thuis. Het werk viel enorm mee, mede door de hulp die ik kreeg van mijn medewerkster Eva. Vol enthousiasme sloeg zij onder andere aan het bakken van heerlijke cakes, gevuld met wortelen en bieten en gezoet met palmsuiker.
Het feest kon beginnen
Ik maakte twee lekkere soepen en kocht lekkere boter, kaas, worst en stokbrood op de markt. Ik kwam terug van de markt en het hele huis was versierd met slingers en ballonnen met het getal 5 erop. Van mijn man kreeg ik als cadeau een button met de tekst “I am 5”. Om vier uur kwamen de eerste gasten en kon het feest beginnen. Superleuk om met allemaal mensen te zijn die me op 1 of andere manier geholpen hebben bij VolZicht.
Enzovoort, enzovoort
Want ik heb heel veel hulp gehad. Het vormgeven van mijn folders en cursusmap, het redigeren van mijn boeken, het maken van mijn website, cd, digitale cursussen, het schrijven en redigeren van de teksten. Het organiseren van de workshops en cursussen, mentale en emotionele ondersteuning enzovoort, enzovoort. Dit zo schrijvende bedenk ik me toch nog een aantal mensen die ik alsnog vergeten ben uit te nodigen. Hierbij mijn excuses.
Samenwerken
Het feest was heel gezellig en verliep soepel dank zij al de hulp die er was. Mijn gezin en Eva droegen een ABC’tje voor me op en treffend hadden ze hierin weergegeven hoe ik met VolZicht bezig ben geweest de afgelopen jaren. Voor mij was het leuk om alle aanwezigen even aandacht te geven en te benoemen welke rol ze hebben gespeeld bij mijn onderneming. Een onderneming kun je niet alleen opzetten, dat doe je echt samen. Eigenlijk net als het leven. Je kunt wel als een kluizenaar door het leven gaan, maar dan mis je wel de contacten, het delen, de humor, het plezier.
Alleen brilloos door het leven
Dit zo schrijvende bedenk ik me dat ik mijn eerste brilloze jaren wel als alleen heb ervaren. Ik miste het delen met soortgenoten. Dat is wat VolZicht mij ook brengt, herkenning bij anderen. En het doet mij grote deugd met hoeveel plezier anderen bezig zijn met het zien zonder bril of lenzen. De bijzondere ervaringen die ze hierdoor meemaken, het anders zien, ook de frustraties die hiermee gepaard gaan, maar vooral de ontspanning en het plezier.
De ingebeelde toestanden waren er niet
Al de toestanden die ik voor het feest voelden en vorm kregen in mijn hoofd, die waren er niet tijdens het feest. Het werd echt gedragen en ik genoot van alle aandacht die ik kreeg. Op naar het volgende lustrum. En een tip voor iedereen: Vier wat je de afgelopen jaar of jaren hebt gedaan en hebt bereikt met jouw ogen. Zet jouw ogen in het zonnetje, vier wat je al hebt bereikt met jouw zicht. Besef dat er meer goed dan niet goed gaat. Dat vertelde iemand mij laatst en vind het een mooie opsteker.
VolZicht leeft
Ik zou het leuk vinden als je hieronder wilt delen wat er bij jou de afgelopen jaren goed is gegaan met het zien en jouw ogen. Ik sluit af met een mooi gedicht dat mijn dochter heeft voorgedragen tijdens mijn feest.
Het eerste jaar stond volgens jou symbool voor starten en een nieuw begin
Voor ontdekken zonder tegenzin
Het tweede en derde jaar waren ietwat onzeker, de financiën vielen tegen
Maar voor doorzetten krijg jij een negen
In het vierde en vijfde jaar was de digitale cursus af
De cursussen gingen lopen en al die workshops die jij gaf
Of moet ik zeggen geeft
Want VolZicht blijft bestaan, ja, VolZicht leeft
Zet jouw ogen in het zonnetje
Download mijn gratis e-book 7 tips om goed te gaan zien en leer ik je de stappen die je direct kunt gaan zetten. Om op een natuurlijke wijze goed te gaan zien met je eigen ogen.
Ilse
op 07 Apr 2015Karin
op 07 Apr 2015Riet
op 07 Apr 2015Hettie
op 07 Apr 2015