Werking van het oog

schip op zeeDe werking van het oog is op gecompliceerd. Er is een samenspel tussen buitenwereld en binnenwereld, tussen licht dat het oog binnenvalt en de vertaalslag die onze hersenen maken om er een beeld van te vormen. In de wereld van de opticiens en oogartsen wordt een oog vaak vergeleken met een fototoestel, maar daarmee doen ze dit sublieme orgaan ernstig te kort. Ik hoorde een mooi verhaal over indianen die altijd in de bossen hadden gewoond en voor het eerst aan de kust kwamen. Van een afstandje zagen ze wel iets liggen op zee, maar ze konden niet zien wat het was. De hersenen herkenden het beeld niet. Pas na een aantal dagen begrepen ze dat dit een schip moest zijn en toen konden ze het beeld in al zijn complexiteit zien en bevatten.


Veel mensen geloven het niet, als ik zeg dat je zelf je ogen kunt genezen en dat je helemaal geen bril nodig hebt om goed te kunnen zien. Misschien denk jij ook wel dat het niet kan. Dat komt omdat we zijn opgevoed met de overtuiging dat onze ogen werken als een fototoestel. En met spullen gaat het nu eenmaal zo: kapot is kapot. Om duidelijk te maken dat onze ogen meer zijn dan een dood instrument, leg ik hier de werking van het oog uit.



Werking van het oog

Hieronder zie je een doorsnede van het oog. We zien doordat er lichtstralen (1) onze ogen binnenstromen, die op het netvlies worden opgevangen en uiteindelijk door de hersenen worden vertaald in plaatjes. Het ooglid (2) beschermt de ogen en verdeelt door regelmatig te knipperen het traanvocht over het oog. Dit traanvocht beschermt tegen vuil, maar een vochtig oog helpt er ook aan mee dat de lichtstralen op de juiste manier gebroken worden. Via het hoornvlies (3) en de pupil (4) valt het licht het oog binnen. De pupil is de opening in de iris (5). De ringspiertjes in de iris kunnen de pupil groter of kleiner maken, al naar gelang de hoeveelheid licht. Vervolgens reist het licht door de lens (6), die de breking bepaalt. De stralen worden geprojecteerd op het netvlies (7).


De lens kan boller of platter worden al naargelang de afstand waarop het object zich bevindt waarnaar je kijkt. Zo probeert de lens het beeld scherp te stellen. Het netvlies bestaat uit ontelbare lichtgevoelige cellen die het licht opvangen en omzetten in een elektrisch signaal. Deze informatie wordt via de oogzenuw (10) naar de visuele cortex in de hersenen gestuurd. Achterin de oogbol op het netvlies zit ook de zogenaamde ‘gele vlek’ (8), hier bevindt zich het centrale zicht waarmee we kleuren en details kunnen onderscheiden. De blinde vlek (9) is de plek waarvandaan de oogzenuw start. Hier zitten geen lichtgevoelige cellen en daarom kan daar ook geen beeld geprojecteerd worden.


Wat kan er allemaal mis gaan?

Op onderstaande afbeelding kun je nog beter zien hoe ingenieus het oog in elkaar zit, maar het blijft natuurlijk een gesimplificeerde weergave van de werkelijkheid. Het oog is een ingewikkeld en orgaan en als één van de schakels in dit systeem niet goed functioneert, heeft dat een effect op het vermogen om goed te zien. Er kan dan ook van alles mis gaan tijdens het proces van het zien. Vertroebeling van de lens door staar, slechtziendheid door glaucoom, bindvliesontsteking en scheelzien om er maar een paar te noemen. Brekingsafwijkingen, zoals verziendheid of bijziendheid, zijn zeer veel voorkomende problemen. In de kennisbank Oogklachten op deze website vind je uitgebreide informatie over de afzonderlijke ziekten. Nu beperk ik me tot brekings- of refractieafwijkingen, waarvoor zo massaal brillen en lenzen worden voorgeschreven.



Bijziend? Verziend? Wat is dat?

Dit zijn afwijkingen waarbij het licht dat geprojecteerd wordt niet precies op het netvlies valt, maar ervoor of erachter.


Bijziendheid of myopie wordt veroorzaakt doordat het hoornvlies teveel gebold is of doordat het oog niet meer rond maar te lang is. Daardoor valt de projectie vóór het netvlies in plaats van erop. Objecten in de verte worden vaag en wazig, terwijl je dingen die dichtbij zijn wel scherp kunt zien. Een te lang oog ontstaat meestal door spanning in de oogspieren.


Verziendheid of hypermetropie ontstaat als het hoornvlies te plat is, of als het oog niet meer helemaal rond maar te kort is. Ook dit komt veelal door spanning in de oogspieren. Hierdoor valt de projectie achter het netvlies in plaats van erop; veraf is scherp, dichtbij wordt vaag.


Astigmatisme is een afwijking waarbij het hoornvlies niet regelmatig gekromd is en meer lijkt op een rugbybal in plaats van op een voetbal. Hierdoor valt de projectie niet op één bepaald punt, maar zowel vóór als achter het netvlies. Mensen met astigmatisme kunnen noch dichtbij, noch veraf scherp zien.


Presbiopie, ofwel ouderdomsverziendheid, ontstaat doordat de lens minder soepel wordt naarmate men ouder wordt. Hierdoor is het moeilijker om te focussen op objecten dichtbij, zoals bij het lezen van een boek. Ook spanningen in de oogspieren spelen mee.

Kun je genezen?

Mensen worden met oogproblemen doorgestuurd naar de oogarts. Aan sommige problemogenen kunnen deze specialisten wel iets doen, tegen een ontsteking kunnen ze bijvoorbeeld medicijnen geven. Maar over het algemeen zijn medici ervan overtuigd dat oogafwijkingen onomkeerbaar zijn en dus niet te genezen. Dat geldt ook voor slecht zien: de meeste mensen krijgen een bril of lenzen voorgeschreven.


Maar is dit wel de oplossing? Of helpt de oogarts of opticien ons op deze manier van de regen in de drup? Vaak is het zo dat als mensen eenmaal een bril dragen, ze binnen korte tijd een sterkere nodig hebben. Als ze geen bril dragen, blijven ze vaak op hetzelfde getal van afwijking. Het opzetten van een bril zorgt er dus voor dat onze ogen slechter worden.


Aan het begin van de vorige eeuw besloot de oogarts dr. Bates op eigen houtje onderzoek te gaan doen naar oogafwijkingen en slecht zien, omdat hij de gevestigde ideeën in twijfel trok. Hij concludeerde dat veel oogafwijkingen hun oorzaak vinden in spanning in de oogspieren. Chronische overspanning van deze spieren verandert de vorm van de oogbol en kan zelfs overslaan naar de spieren rond de lens, waardoor deze niet meer goed ingesteld kan worden.

De VolZichtmethode

De oogspieren hebben dus een grote invloed op het scherp zien. Dr. Bates ontdekte dat het ‘aftakelingsproces’ van het oog wel degelijk omkeerbaar is. Middels het leren ontspannen  van de oogspieren, maar ook de ogen nodig te geven wat het nodig heeft, aan licht en donker, aan voedingsstoffen. e In de VolZicht methode werk ik met onder andere met oefeningen om de ogen te ontspannen, maar het is veel meer dan dat. Als gevolg hiervan ga ikzelf en gaan vele van mijn klanten al jarenlang zonder bril of lenzen door het leven.



Wat kun je dan wel doen om zonder bril of lenzen goed te zien?

Download mijn gratis e-book 7 tips om goed te gaan zien en leer ik je de stappen die je direct kunt gaan zetten. Om op een natuurlijke wijze goed te gaan zien met je eigen ogen.

Klik hier om het e-book te downloaden

Wie ben ik?

Mijn naam is Karin Hogenboom en jouw ogen zijn mijn passie. Al meer dan zeven jaar help ik mensen om goed te gaan zien met hun eigen ogen. Ik heb me gespecialiseerd in de gezondheid van de ogen en ik weet wat ze nodig hebben om hun vitaliteit terug te krijgen. Goede zorg, aandacht en tijd voor jouw ogen, dat is waar ik voor sta.





Hartelijke groeten,


Karin Hogenboom


 Specialist in Gezonde Ogen