Eigenlijk best makkelijk, zonder krukken

Mijn zoon had hem zichzelf goed ingeprent, de boodschap van de dokter. De eerste week mocht hij zijn benen met tien kilo belasten, de tweede week met twintig, de derde week met dertig en de vierde week met veertig kilo. Dit gold voor één been, dus voor twee benen mocht de belasting worden verdubbeld. Mijn zoon hield zich strikt aan deze getallen. Als de fysio naar dertig kilo wilde, kreeg hij van mijn zoon te horen dat dit pas over twee dagen mocht. Geen dag eerder wilde hij eraan meewerken.

Toen hij op de twintig kilo per been zat, mocht hij beginnen met lopen, met behulp van een looprekje. Eindelijk werd het oefenen interessant, want lopen wilde hij wel. Het begon voorzichtig met een aantal stapjes, maar na een paar dagen kwam hij al met krukken de kamer binnen; deze krukken dienden ervoor de druk nog wat van de benen af te houden. Toen brak de belangrijke dag van de veertig kilo bijna aan. Op die dag zou hij elk been met veertig kilo mogen belasten, precies zijn lichaamsgewicht, en zouden de krukken dus overbodig worden. “Vanaf donderdag kan ik zonder krukken lopen,” riep mijn zoon meerdere malen per dag.

Eigenlijk best makkelijk, zonder krukken

Ik zei niks, het leek mij wat snel. Maar ik ging zeker zijn enthousiasme niet temperen. Woensdag liep hij voor het eerst een stukje met één kruk. Puur uit praktisch oogpunt, want dan kon hij lopend zijn cracker opeten. Hij liet het de fysio zien, die vervolgens vroeg: “Kun je ook helemaal zonder krukken?” “Nee,” zei mijn zoon, “dat mag ik morgen pas. Dan mag ik met veertig kilo belasten.” “Je hebt gelijk,” zei de fysiotherapeut wijselijk. “Dan doen we dat morgen.” Toen mijn zoon de volgende dag zijn ogen opende, was het eerste wat hij zei: “Ik mag nu op mijn eigen benen staan.” Hij probeerde het voorzichtig, maar verzette nog geen stap. ’s Middags gingen we naar de fysio, met de rolstoel, zoals we gewend waren. Toen we aankwamen, pakte mijn zoon zijn krukken en begon de gang te doorkruisen. Opeens stond hij stil, gaf mij eerst één kruk, liep een stukje en gaf me vervolgens de tweede kruk. En daar liep hij. Zonder krukken. Wijdbeens en met stijve passen, maar hij ging. “Eigenlijk best makkelijk, zonder krukken,” riep hij triomfantelijk achterom.

Zonder angst, zonder problemen

Ik vond het indrukwekkend om te zien hoe zo’n schema van de dokter werkt. Het gaf mijn zoon een leidraad waar hij zich aan vast kon houden. Hij wist: bij veertig kilo mag ik zonder krukken, want dan draag ik precies mijn eigen lichaamsgewicht. En zo gezegd, zo gedaan, zonder angst en zonder problemen. En dat, terwijl de dokter dit helemaal niet zo letterlijk had bedoeld. Ze stond  er wel van te kijken toen haar patiëntje de donderdag erop lopend zonder krukken aankwam. Allemaal dankzij het schema en de conclusies die hij er zelf aan had verbonden.

Brillen zijn “optische krukken”

Dr. Bates had een grappige benaming bedacht voor brillen, hij noemde ze “optische krukken”. Ze ondersteunen je ogen, omdat die niet op eigen kracht goed kunnen zien. Tenminste, dat denken we. Want zoals in de gebroken benen van mijn zoon het zelfgenezend vermogen in combinatie met het oefenen zijn werk heeft gedaan, zo kan ook je zicht weer gezond worden. En net als bij het weer leren lopen, kan het helpen de hulpmiddelen geleidelijk af te bouwen. Het mag wel hoor, in één keer de bril helemaal niet meer dragen. Als mijn zoon in Afrika had geleefd, had hij waarschijnlijk al veel eerder zijn beide benen mogen gaan belasten. Toch is het niet zo makkelijk om van een bril op je neus in één keer over te stappen op helemaal niets. Dit is bijvoorbeeld afhankelijk van de sterkte van de bril, en van de aard van de situaties waarin je hem draagt.

Als het je helpen kan, gun jezelf dan een leidraad en bouw het dragen van de bril geleidelijk af. Om je op weg te helpen geef ik je hieronder een opbouwschema, waarmee je steeds een stap verder gaat in het zien zonder bril. Het is puur een handvat om ermee aan de gang te gaan en te weten: “op donderdag mag ik zonder mijn optische krukken!” Ik wens je veel succes. Laat je me weten hoe het gaat?

Opbouwschema “Zien zonder optische krukken”

Startdatum: dinsdag 27 0ktober

Ga naar de opticien en bestel een bril met één punt minder dioptrie dan je gewend bent. Het maakt daarbij niet uit of je plus- of minglazen hebt. Draag je lenzen, dan adviseer ik je om over te stappen op een bril, omdat je die makkelijker op en af kunt zetten. Wil je dit absoluut niet, pas dan ditzelfde opbouwschema toe voor de lenzen. Heb je een cilinder in je brillenglazen, begin dan eerst met glazen zonder cilinder. Je kunt de cilinder één punt per keer minderen, of hem er direct helemaal uit laten halen. Neem geen ontspiegeld glas, dit geeft alleen maar extra spanning. Om de kosten te drukken kun je een oud montuur gebruiken, of via internet een goedkope bril bestellen. Het is de bedoeling dat je de bril zo min mogelijk draagt.

Dinsdag 3 november

Je nieuwe bril is binnen en je gaat deze vanaf nu gebruiken, indien nodig. Het is belangrijk voor de ontspanning van de ogen, dat je de bril zoveel mogelijk afzet. Koop er een koordje bij, zodat je hem om je nek kunt hangen.

Dinsdag 24 november

Bestel nieuwe glazen voor je bril met weer één punt minder dioptrie.

Dinsdag 1 december

Je nieuwe glazen zijn binnen en je gaat nu met deze bril aan de slag.

Ga zo door totdat er niets meer van de sterkte af te halen is. De laagste sterkte gebruik je een maand. De laatste dinsdag, de dag waarop je weer zwakkere glazen zou bestellen maar dit niet meer kan, is voor jou de dag waarop je definitief je bril afzet, om voortaan zonder optische krukken door het leven te gaan.

Je kunt het opbouwschema aanpassen aan je eigen wensen. Misschien vind je iedere maand te snel, of juist te langzaam gaan. Of neem je liever stappen van een halve dioptrie. Het is wel belangrijk dat je waarde hecht aan het schema als je het eenmaal hebt opgesteld, aan de opbouw ervan, en de einddatum. Er is een grote kans dat er allerlei beperkende overtuigingen de kop opsteken; een jongen van negen jaar heeft daar wat minder last van dan een volwassene. Als het even moeilijk is, maak dan contact met het negenjarig kind in jezelf. Geef je over aan het volle vertrouwen dat dit kind heeft in het opbouwschema.

Schrijf het schema op een A4 of in een mooi schrift. Als je het leuk vindt, kun je jezelf belonen met een plaatje, een sticker of iets anders, iedere keer als je weer een opbouwfase verder bent. Maar de grootste beloning is natuurlijk de ontdekking dat het zien zonder optische krukken eigenlijk makkelijk en natuurlijk is, veel makkelijker dan mét.

Om jezelf een steun in de rug te geven bij dit opbouwproces, kan ik je adviseren om met mijn digitale cursus aan de slag te gaan. Het is bij het afzetten van de bril namelijk wel essentieel dat je leert hoe je je ogen kunt ontspannen. Als je vanuit ontspanning leert zien, zal het opbouwen veel gemakkelijker gaan.

Tot en met 11 november 2015 kun je gebruik maken van een speciale actieprijs: ontvang 20% korting op de digitale cursus met de kortingscode opbouwschema. Je betaalt dan €100,- in plaats van €125,- (de kortingsprijs verschijnt pas na het invullen van de code). Klik hier om de cursus te bestellen.