Het beeld van de schoenenverkoper blijft me een dag later nog steeds achtervolgen. Zwaar ademhalend sjouwde hij de schoenendozen door de winkel heen en weer. Zijn neus was rood, tenminste het deel dat ik kon zien. Hij had veel te vertellen, maar moest luid spreken om zich verstaanbaar te maken. Hij zag er vermoeid uit, toen mijn dochter uiteindelijk een paar goede wandelschoenen had gekozen voor haar reis naar Mexico.
Plaatsvervangend benauwd
Het lijkt me best een pittige baan, schoenen verkopen. Het vraagt veel geduld en uitleg, want het aanschaffen van een paar schoenen is toch iets anders dan het uitkiezen van een trui of jas. Voordat je weet welke schoen echt goed loopt, ben je zo een half uur verder. Als je dit werk dan ook nog eens doet met de hele dag een mondkapje voor, moet het letterlijk verstikkend zijn. Ik kreeg het plaatsvervangend benauwd toen ik de verkoper zo zag ploeteren. Het is dat mijn dochter goede schoenen nodig had, anders was ik weggegaan.
Waarom had hij het mondkapje op? Wat ons betreft, hoefde het niet, wij liepen beiden zonder. Deed hij het voor zichzelf, was hij bang om ziek te worden? Of deed hij het omdat zijn baas hem dat opdroeg? Was hij bang om ontslagen te worden?
Mondkapjescircus
Ik was blij dat ik weer thuis was, weg van het mondkapjescircus. Ik vind het moeilijk om te zien. Hoe kan dit goed voor je gezondheid zijn? Ik hoorde van een jonge studente dat zij sinds kort de hele dag een mondkapje op moet op de universiteit. Ze kreeg het na drie uur toch echt benauwd achter dat ding en vroeg zich af of dat geen kwaad kon.
Gebrekkig zuurstoftransport
Ja dus, je moet er niet te licht over denken. Je ademt veel koolstofdioxide in achter een mondkapje. Eenmaal in het bloed bindt deze stof zich heel gemakkelijk aan hemoglobinemoleculen, die eigenlijk beschikbaar moeten zijn voor het transport van zuurstof door het lichaam. Bij te weinig zuurstoftoevoer kunnen weefsels in de gevarenzone komen. Hun functie begint af te nemen en ze kunnen gaan afsterven. De weefsels die als eerste geraakt worden zijn het hart en de hersenen, en dus ook de ogen.
Vrij ademhalen is ons geboorterecht
Het te pas en te onpas dragen van mondkapjes is nu al bijna twee jaar aan de gang. Ik kan en wil er niet aan wennen. Het naarst vind ik het als mensen tegen me praten met dat ding op. Mijn ogen zien graag gezichten met ogen, neuzen, monden, uitdrukkingen, een glimlach, emoties. Vrij communiceren en vrij ademhalen is ons geboorterecht.
Hoe zorg je dat jouw ogen gezond zijn?
Zuurstof is dus essentieel voor je ogen. Wat is er allemaal nog meer belangrijk om ze op de juiste manier te voeden? Op 19 maart organiseer ik weer de jaarlijkse VolZicht Ogen Voedingsdag. Op die dag krijg je een heleboel belangrijke informatie, oefeningen en adviezen aangereikt. Je leert hoe je jouw ogen de voeding geeft die ze nodig hebben en hoe je jezelf ontgift van toxische stoffen.
Zo kun je ervoor zorgen dat je ogen weer jong, fris en vitaal worden en goed gaan zien.
De Ogen Voedingsdag zit bijna vol. Wacht niet te lang met je opgeven!
Je kunt de dag ook online meedoen.
Klik hier voor meer informatie.
Zorg goed voor jezelf!
Groetjes Karin
