Acceptatie is de eerste stap naar beter zicht

Accepteren dat je niet goed ziet, is de eerste stap naar beter zicht. En laat dit nou net niet een gemakkelijke stap zijn. Op het moment dat je je bril af gaat zetten en de wereld om je heen, of de kleine lettertjes voor je, niet meer scherp ziet, gebeuren er meestal hele andere dingen dan ‘accepteren’. De waas die je ervaart, is behoorlijk confronterend.

Knijpen en turen is niet accepteren

Als reactie op die waas ga je in eerste instantie enorm je best doen om alles toch wél goed te zien. Door met je ogen te knijpen, te turen, je armen te verlengen of snel weer naar je bril te grijpen en hem op te zetten. Want wat bevind je je in een vervelende toestand. Je wilt helemaal niet wazig zien! Gedachten kunnen omhoog komen, zoals: “Zet toch weer je bril op,” “Dit is niet geschikt voor mij,” “Het is er nu geen goed moment voor,” “Met mijn sterkte is dit ook geen doen.”

Voor je het weet zet je de bril weer op

Toen ik zelf net mijn bril af ging zetten, ervoer ik de wereld als één grote mist. “Jeetje mina”, dacht ik, “als dit nog lang duurt, dan houd ik het niet vol.” Het is een punt waarop veel mensen dan toch maar weer de bril op gaan zetten. Want ja, je moet van alles waar je scherp zicht voor nodig hebt: autorijden, computer kijken, artikelen lezen. Onmogelijk om nu wazig te zien. Dan maar weer met bril.

Hoe accepteer je jouw waas?

Accepteren dat je wazig ziet als eerste stap lijkt dus gemakkelijker dan het is. Gedachten en overtuigingen leiden snel af van de acceptatie. Ik maak vaak mee dat mensen boos worden als ik zeg dat ze hetgeen ze nu zien, zonder bril, moeten accepteren. Want dat lijkt onmogelijk: hoe kun je nu accepteren dat je niets om je heen scherp ziet?

Accepteren is het startpunt

Accepteren betekent overigens niet: je erbij neerleggen, alsof deze situatie het eindstation is. Accepteren betekent: de situatie aanvaarden. De dingen zien zoals ze nu zijn. Als een startpunt. Jouw eigen, unieke beginpositie. Van daaruit kun je gaan leren wat jouw ogen nodig hebben om wel goed te zien.

Op momenten dat je boos wordt en geen acceptatie voelt, kun je ook dát gevoel accepteren. Jij hebt je keuze om zonder bril te leven gemaakt en accepteert alles wat erbij komt kijken. Dit besluit geeft ontspanning. En door te ontspannen ga je weer beter zien.

Je kunt er natuurlijk ook voor kiezen om snel weer glaasjes voor je ogen te zetten en ze zo te dwingen toch scherp te zien. Daarmee neem je jouw ogen en zicht niet serieus. Je komt in een strijd met jezelf, en dat geeft spanning.

Even de bril op als bewuste keuze

Trouwens, soms kan het zo zijn dat je de bewuste keuze maakt om de bril toch even op te zetten. Omdat je auto gaat rijden en borden goed wilt kunnen lezen. Omdat je een vergadering hebt en het te spannend vindt om die zonder bril te doen. Omdat je je boek zo leuk vindt en hem echt nu uit wilt lezen.

Of laat je het zitten?

Veel mensen die niet goed zien, leggen zich neer bij de situatie zoals hij is en willen er niets aan veranderen. “Laat maar zitten.” Dat is ook een vorm van accepteren, maar niet een waar je van leert en die je verder brengt. Het kan natuurlijk zijn dat je er niet naar verlangt, om goed voor jouw ogen te zorgen en te leren zien zonder bril of lenzen. Prima, dan is het onderstaande niet voor jou bedoeld.

Voel je het verlangen wél, om goed te zien met gezonde ogen? En wil je leren hoe dat kan? Dan is dit het eerste wat je moet weten: er zijn vier essentiële stappen naar goed zicht en gezonde ogen. 

Download mijn gratis e-book 7 tips om goed te gaan zien en leer ik je de stappen die je direct kunt gaan zetten. Om op een natuurlijke wijze goed te gaan zien met je eigen ogen.

Klik hier om het e-book te downloaden