Zondagochtend, we zaten met het gezin aan het ontbijt. De kinderen hadden met plezier lekker eten klaargemaakt, maar vlak voor het eten sloeg de stemming al om. Eén dochter was voor ons om onduidelijke reden boos en at niet mee. Ik had een leuk plan bedacht, namelijk om met zijn allen naar Amsterdam te gaan en dan een tulpenroute te gaan lopen. Daar had ik over gelezen in het lokale krantje. Maar niemand wilde! “Bllll, bah, geen zin, geen tijd, ik wil niet mee”, waren de reacties. Nou, dat is niet helemaal eerlijk, want man en de net boze dochter wilden wel mee gaan. De andere reacties waren niet echt bemoedigend.

Geen tulpen maar kermis

Uiteindelijk gingen we met zijn vieren en de oudste dochter bleef thuis, want die was niet lekker. Bij het VVV op het Centraal Station haalden we de folder met de route op. Ik dacht dat de Dam vol zou staan met tulpen. Dit bleek niet zo te zijn, hij stond wel vol met kermis attracties. Bij de Oude Kerk stonden wel tulpen, maar voordat we de rosse buurt inliepen, bedacht ik dat ik het toch niet zo’n geschikte plek vond om met mijn kinderen naar toe te gaan.

Hartchakra

De Oude Kerk is het oudste gebouw in Amsterdam en ik hoorde laatst dat Mokum Heilig Land betekent. Ik was met een vriendin in die kerk geweest, omdat ik had gelezen dat deze kerk energetisch in verbinding staat met de hartchakra. Het viel toen niet mee om die oorspronkelijke energie te voelen. In de kerk was namelijk een bizarre expositie met beeld en geluid ingericht wat ze dan kunst noemden, maar op mij nogal naargeestig overkwam.

Heilig land ontheiligd

Rondom deze heilige plek staan allemaal rondborstige dames achter glas, lonkend naar mannen in de hoop geld te verdienen met hun lichaam. Bij de vraag of ze dit vrijwillig doen, kun je een groot vraagteken zetten. Drugs worden in dit gebied volop verhandeld en gebruikt en vele toeristen lopen er dronken rond. Een heilig land ontheiligd.

Is dit het?

Dus liepen we vanaf Centraal Station via de Dam naar de Jodenbreestraat; daar zouden dan de eerste tulpen staan. Mijn zoontje mopperde inmiddels. “Waar zijn nou die tulpen. Volgende keer ga ik echt niet meer mee hoor, er zijn niet eens tulpen”. Maar we vonden ze toch, de tulpen. Een teleurstelling was het wel. Een stuk of zes vierkante zwarte bakken met paarse tulpen. “Is dit het?”, was de teleurgestelde reactie.

Mijn stemming was behoorlijk omgeslagen

Ook bij mij was de stemming behoorlijk omgeslagen. Mijn leuke plan voelde inmiddels behoorlijk mislukt. Het klonk zo leuk, maar in het echt stelde het niet zoveel voor. Eigenlijk vond niemand er iets aan. En het was mijn schuld, dat vond in ieder geval mijn zoon. Mijn blik werd steeds nauwer, ik zag voornamelijk nog de stoep en hoorden in mijn hoofd vooral de mislukking. We zetten onze wandeling voort richting Artis, daar zouden veel tulpen staan. Wij kwamen langs de Hortus en daar wilde mijn dochter graag naar toe. Dus dat deden wij.

Wij werden verrast door mooie bloemen in allerlei kleuren

Toen wij de Hortus in liepen, veranderde de stemming direct … Mijn zoon liep enthousiast rond en ik ging met mijn dochter de kas in. Zichtbaar genoot zij van alle bijzondere bomen en planten. Overal maakte zij een foto van, die dit artikel nu versieren. Wij werden verrast door mooie bloemen in allerlei kleuren en er waren zelfs planten die op ananas leken. Wij wandelden door het tropisch regenwoud, wat bij mij de herinneringen op riep toen ik jaren terug in Indonesië echt door het regenwoud liep.

Een feest voor de ogen

Wij zagen schildpadden in het water met zwarte, gele strepen. Er waren bomen met bladeren die zò groot waren, dat je daar wel een tent van kon maken. In de woestijn zagen wij een veelvoud aan cactussen en aloë’s, je hebt veel meer soorten dan alleen aloë vera. Buiten werden wij verrast door viooltjes in allerlei verschillende bonte kleuren. Het was een feest voor de ogen! Ik genoot van wat ik zag, de spanning was weg, mijn blik werd helder en ruim.

Blij en tevreden

Zo kwam het toch nog goed met onze vrije zondag. Van tevoren zou ik nooit hebben bedacht om naar de Hortus te gaan. Bovendien is het goed geweest om gevolg te geven aan mijn idee om de tulpenroute te gaan lopen (althans, een stukje ervan, want hij loopt ook nog helemaal door Amsterdam-Zuid). Blij en tevreden stapten we in de tram naar huis. Het nieuwe Artis-plein bezoeken we een volgende keer.

Ik word er zelf heel blij van te zien hoe mijn kinderen kunnen genieten van de natuur. Ik zou het leuk vinden als je hieronder een reactie achterlaat waarin je vertelt waar jij blij van wordt om naar te kijken.

Zeven tips om goed te gaan zien

Download mijn gratis e-book 7 tips om goed te gaan zien en leer ik je de stappen die je direct kunt gaan zetten. Om op een natuurlijke wijze goed te gaan zien met je eigen ogen.

Klik hier om het e-book te downloaden